1
A prayer of David.
προσευχη τω δαυιδ κλινον κυριε το ους σου και επακουσον μου οτι πτωχος και πενης ειμι εγω
ְּפִלָּ֗ה לְדָ֫וִ֥ד הַטֵּֽה־יְהוָ֣ה אָזְנְךָ֣ עֲנֵ֑נִי כִּֽי־עָנִ֖י וְאֶבְי֣וֹן אָֽנִי׃
Bow down yours ear, O LORD, hear me: for I am poor and needy.
2 φυλαξον την ψυχην μου οτι οσιος ειμι σωσον τον δουλον σου ο θεος μου τον ελπιζοντα επι σε
ָֽׁמְרָ֣ה נַפְשִׁי֮ כִּֽי־חָסִ֪יד אָ֥נִי הוֹשַׁ֣ע עַ֭בְדְּךָ אַתָּ֣ה אֱלֹהַ֑י הַבּוֹטֵ֥חַ אֵלֶֽיךָ׃
Preserve my soul; for I am holy: O you my God, save your servant that trusts in you.
3 ελεησον με κυριε οτι προς σε κεκραξομαι ολην την ημεραν
ָנֵּ֥נִי אֲדֹנָ֑י כִּ֥י אֵלֶ֥יךָ אֶ֝קְרָ֗א כָּל־הַיּֽוֹם׃
Be merciful unto me, O Lord: for I cry unto you daily.
4 ευφρανον την ψυχην του δουλου σου οτι προς σε κυριε ηρα την ψυχην μου
ַׂ֭מֵּחַ נֶ֣פֶשׁ עַבְדֶּ֑ךָ כִּ֥י אֵלֶ֥יךָ אֲ֝דֹנָ֗י נַפְשִׁ֥י אֶשָּֽׂא׃
Rejoice the soul of your servant: for unto you, O Lord, do I lift up my soul.
5 οτι συ κυριε χρηστος και επιεικης και πολυελεος πασι τοις επικαλουμενοις σε
ִּֽי־אַתָּ֣ה אֲ֭דֹנָי ט֣וֹב וְסַלָּ֑ח וְרַב־חֶ֝֗סֶד לְכָל־קֹרְאֶֽיךָ׃
For you, Lord, are good, and ready to forgive; and abundant in mercy unto all them that call upon you.
6 ενωτισαι κυριε την προσευχην μου και προσχες τη φωνη της δεησεως μου
ַאֲזִ֣ינָה יְ֭הוָה תְּפִלָּתִ֑י וְ֝הַקְשִׁ֗יבָה בְּק֣וֹל תַּחֲנוּנוֹתָֽי׃
Give ear, O LORD, unto my prayer; and attend to the voice of my supplications.
7 εν ημερα θλιψεως μου εκεκραξα προς σε οτι εισηκουσας μου
ְּי֣וֹם צָ֭רָתִ֥י אֶקְרָאֶ֗ךָּ כִּ֣י תַעֲנֵֽנִי׃
In the day of my trouble I will call upon you: for you will answer me.
8 ουκ εστιν ομοιος σοι εν θεοις κυριε και ουκ εστιν κατα τα εργα σου
ֵין־כָּמ֖וֹךָ בָאֱלֹהִ֥ים ׀ אֲדֹנָ֗י וְאֵ֣ין כְּֽמַעֲשֶֽׂיךָ׃
Among the gods there is none like unto you, O Lord; neither are there any works like unto your works.
9 παντα τα εθνη οσα εποιησας ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον σου κυριε και δοξασουσιν το ονομα σου
ָּל־גּוֹיִ֤ם ׀ אֲשֶׁ֥ר עָשִׂ֗יתָ יָב֤וֹאוּ ׀ וְיִשְׁתַּחֲו֣וּ לְפָנֶ֣יךָ אֲדֹנָ֑י וִֽיכַבְּד֣וּ לִשְׁמֶֽךָ׃
All nations whom you have made shall come and worship before you, O Lord; and shall glorify your name.
10 οτι μεγας ει συ και ποιων θαυμασια συ ει ο θεος μονος ο μεγας
ִּֽי־גָד֣וֹל אַ֭תָּה וְעֹשֵׂ֣ה נִפְלָא֑וֹת אַתָּ֖ה אֱלֹהִ֣ים לְבַדֶּֽךָ׃
For you are great, and do wondrous things: you are God alone.
11 οδηγησον με κυριε τη οδω σου και πορευσομαι εν τη αληθεια σου ευφρανθητω η καρδια μου του φοβεισθαι το ονομα σου
֘וֹרֵ֤נִי יְהוָ֨ה ׀ דַּרְכֶּ֗ךָ אֲהַלֵּ֥ךְ בַּאֲמִתֶּ֑ךָ יַחֵ֥ד לְ֝בָבִ֗י לְיִרְאָ֥ה שְׁמֶֽךָ׃
Teach me your way, O LORD; I will walk in your truth: unite my heart to fear your name.
12 εξομολογησομαι σοι κυριε ο θεος μου εν ολη καρδια μου και δοξασω το ονομα σου εις τον αιωνα
וֹדְךָ֤ ׀ אֲדֹנָ֣י אֱ֭לֹהַי בְּכָל־לְבָבִ֑י וַאֲכַבְּדָ֖ה שִׁמְךָ֣ לְעוֹלָֽם׃
I will praise you, O Lord my God, with all my heart: and I will glorify your name for evermore.
13 οτι το ελεος σου μεγα επ εμε και ερρυσω την ψυχην μου εξ αδου κατωτατου
ִּֽי־חַ֭סְדְּךָ גָּד֣וֹל עָלָ֑י וְהִצַּ֥לְתָּ נַ֝פְשִׁ֗י מִשְּׁא֥וֹל תַּחְתִּיּֽ͏ָה׃
For great is your mercy toward me: and you have delivered my soul from the low hell.
14 ο θεος παρανομοι επανεστησαν επ εμε και συναγωγη κραταιων εζητησαν την ψυχην μου και ου προεθεντο σε ενωπιον αυτων
ֱלֹהִ֤ים ׀ זֵ֘דִ֤ים קָֽמוּ־עָלַ֗י וַעֲדַ֣ת עָ֭רִיצִים בִּקְשׁ֣וּ נַפְשִׁ֑י וְלֹ֖א שָׂמ֣וּךָ לְנֶגְדָּֽם׃
O God, the proud are risen against me, and the assemblies of violent men have sought after my soul; and have not set you before them.
15 και συ κυριε ο θεος οικτιρμων και ελεημων μακροθυμος και πολυελεος και αληθινος
ְאַתָּ֣ה אֲ֭דֹנָי אֵל־רַח֣וּם וְחַנּ֑וּן אֶ֥רֶךְ אַ֝פַּ֗יִם וְרַב־חֶ֥סֶד וֶאֱמֶֽת׃
But you, O Lord, are a God full of compassion, and gracious, long suffering, and abundant in mercy and truth.
16 επιβλεψον επ εμε και ελεησον με δος το κρατος σου τω παιδι σου και σωσον τον υιον της παιδισκης σου
ְּנֵ֥ה אֵלַ֗י וְחָ֫נֵּ֥נִי תְּנָֽה־עֻזְּךָ֥ לְעַבְדֶּ֑ךָ וְ֝הוֹשִׁ֗יעָה לְבֶן־אֲמָתֶֽךָ׃
O turn unto me, and have mercy upon me; give your strength unto your servant, and save the son of yours handmaid.
17 ποιησον μετ εμου σημειον εις αγαθον και ιδετωσαν οι μισουντες με και αισχυνθητωσαν οτι συ κυριε εβοηθησας μοι και παρεκαλεσας με
ֲשֵֽׂה־עִמִּ֥י א֗וֹת לְט֫וֹבָ֥ה וְיִרְא֣וּ שֹׂנְאַ֣י וְיֵבֹ֑שׁוּ כִּֽי־אַתָּ֥ה יְ֝הוָ֗ה עֲזַרְתַּ֥נִי וְנִחַמְתָּֽנִי׃
Show me a token for good; that they which hate me may see it, and be ashamed: because you, LORD, have helped me, and comforted me.