1
A psalm of David. When he was in the Desert of Judah.
ψαλμος τω δαυιδ εν τω ειναι αυτον εν τη ερημω της ιουδαιας ο θεος ο θεος μου προς σε ορθριζω εδιψησεν σοι η ψυχη μου ποσαπλως σοι η σαρξ μου εν γη ερημω και αβατω και ανυδρω
ִזְמ֥וֹר לְדָוִ֑ד בִּ֝הְיוֹת֗וֹ בְּמִדְבַּ֥ר יְהוּדָֽה׃
O God, you are my God; early will I seek you: my soul thirsts for you, my flesh longs for you in a dry and thirsty land, where no water is;
2 ουτως εν τω αγιω ωφθην σοι του ιδειν την δυναμιν σου και την δοξαν σου
ֱלֹהִ֤ים ׀ אֵלִ֥י אַתָּ֗ה אֲ‍ֽשַׁחֲ֫רֶ֥ךָּ צָמְאָ֬ה לְךָ֨ ׀ נַפְשִׁ֗י כָּמַ֣הּ לְךָ֣ בְשָׂרִ֑י בְּאֶֽרֶץ־צִיָּ֖ה וְעָיֵ֣ף בְּלִי־מָֽיִם׃
To see your power and your glory, so as I have seen you in the sanctuary.
3 οτι κρεισσον το ελεος σου υπερ ζωας τα χειλη μου επαινεσουσιν σε
ֵּ֭ן בַּקֹּ֣דֶשׁ חֲזִיתִ֑יךָ לִרְא֥וֹת עֻ֝זְּךָ֗ וּכְבוֹדֶֽךָ׃
Because your loving kindness is better than life, my lips shall praise you.
4 ουτως ευλογησω σε εν τη ζωη μου εν τω ονοματι σου αρω τας χειρας μου
ִּי־ט֣וֹב חַ֭סְדְּךָ מֵֽחַיִּ֗ים שְׂפָתַ֥י יְשַׁבְּחֽוּנְךָ׃
Thus will I bless you while I live: I will lift up my hands in your name.
5 ωσει στεατος και πιοτητος εμπλησθειη η ψυχη μου και χειλη αγαλλιασεως αινεσει το στομα μου
ֵּ֣ן אֲבָרֶכְךָ֣ בְחַיָּ֑י בְּ֝שִׁמְךָ אֶשָּׂ֥א כַפָּֽי׃
My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise you with joyful lips:
6 ει εμνημονευον σου επι της στρωμνης μου εν τοις ορθροις εμελετων εις σε
ְּמ֤וֹ חֵ֣לֶב וָ֭דֶשֶׁן תִּשְׂבַּ֣ע נַפְשִׁ֑י וְשִׂפְתֵ֥י רְ֝נָנ֗וֹת יְהַלֶּל־פִּֽי׃
When I remember you upon my bed, and meditate on you in the night watches.
7 οτι εγενηθης βοηθος μου και εν τη σκεπη των πτερυγων σου αγαλλιασομαι
ִם־זְכַרְתִּ֥יךָ עַל־יְצוּעָ֑י בְּ֝אַשְׁמֻר֗וֹת אֶהְגֶּה־בָּֽךְ׃
Because you have been my help, therefore in the shadow of your wings will I rejoice.
8 εκολληθη η ψυχη μου οπισω σου εμου αντελαβετο η δεξια σου
ִּֽי־הָיִ֣יתָ עֶזְרָ֣תָה לִּ֑י וּבְצֵ֖ל כְּנָפֶ֣יךָ אֲרַנֵּֽן׃
My soul follows hard after you: your right hand upholds me.
9 αυτοι δε εις ματην εζητησαν την ψυχην μου εισελευσονται εις τα κατωτατα της γης
ָּבְקָ֣ה נַפְשִׁ֣י אַחֲרֶ֑יךָ בִּ֝֗י תָּמְכָ֥ה יְמִינֶֽךָ׃
But those that seek my soul, to destroy it, shall go into the lower parts of the earth.
10 παραδοθησονται εις χειρας ρομφαιας μεριδες αλωπεκων εσονται
ְהֵ֗מָּה לְ֭שׁוֹאָה יְבַקְשׁ֣וּ נַפְשִׁ֑י יָ֝בֹ֗אוּ בְּֽתַחְתִּיּ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃
They shall fall by the sword: they shall be a portion for foxes.
11 ο δε βασιλευς ευφρανθησεται επι τω θεω επαινεσθησεται πας ο ομνυων εν αυτω οτι ενεφραγη στομα λαλουντων αδικα
ַגִּירֻ֥הוּ עַל־יְדֵי־חָ֑רֶב מְנָ֖ת שֻׁעָלִ֣ים יִהְיֽוּ׃
But the king shall rejoice in God; every one that swears by him shall glory: but the mouth of them that speak lies shall be stopped.