1 | Punishment for Israelμη χαιρε ισραηλ μηδε ευφραινου καθως οι λαοι διοτι επορνευσας απο του θεου σου ηγαπησας δοματα επι παντα αλωνα σιτουאַל־תִּשְׂמַ֨ח יִשְׂרָאֵ֤ל ׀ אֶל־גִּיל֙ כָּֽעַמִּ֔ים כִּ֥י זָנִ֖יתָ מֵעַ֣ל אֱלֹהֶ֑יךָ אָהַ֣בְתָּ אֶתְנָ֔ן עַ֖ל כָּל־גָּרְנ֥וֹת דָּגָֽן׃ Rejoice not, O Israel, for joy, as other people: for you have gone a whoring from your God, you have loved a reward upon floors of corn. |
---|---|
2 | αλων και ληνος ουκ εγνω αυτους και ο οινος εψευσατο αυτους גֹּ֥רֶן וָיֶ֖קֶב לֹ֣א יִרְעֵ֑ם וְתִיר֖וֹשׁ יְכַ֥חֶשׁ בָּֽהּ׃ The floor and the winepress shall not feed them, and the new wine shall fail in her. |
3 | ου κατωκησαν εν τη γη του κυριου κατωκησεν εφραιμ εις αιγυπτον και εν ασσυριοις ακαθαρτα φαγονται לֹ֥א יֵשְׁב֖וּ בְּאֶ֣רֶץ יְהוָ֑ה וְשָׁ֤ב אֶפְרַ֙יִם֙ מִצְרַ֔יִם וּבְאַשּׁ֖וּר טָמֵ֥א יֹאכֵֽלוּ׃ They shall not dwell in the LORD's land; but Ephraim shall return to Egypt, and they shall eat unclean things in Assyria. |
4 | ουκ εσπεισαν τω κυριω οινον και ουχ ηδυναν αυτω αι θυσιαι αυτων ως αρτος πενθους αυτοις παντες οι εσθοντες αυτα μιανθησονται διοτι οι αρτοι αυτων ταις ψυχαις αυτων ουκ εισελευσονται εις τον οικον κυριου לֹא־יִסְּכ֨וּ לַיהוָ֥ה ׀ יַיִן֮ וְלֹ֣א יֶֽעֶרְבוּ־לוֹ֒ זִבְחֵיהֶ֗ם כְּלֶ֤חֶם אוֹנִים֙ לָהֶ֔ם כָּל־אֹכְלָ֖יו יִטַמָּ֑אוּ כִּֽי־לַחְמָ֣ם לְנַפְשָׁ֔ם לֹ֥א יָב֖וֹא בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ They shall not offer wine offerings to the LORD, neither shall they be pleasing unto him: their sacrifices shall be unto them as the bread of mourners; all that eat thereof shall be polluted: for their bread for their soul shall not come into the house of the LORD. |
5 | τι ποιησετε εν ημερα πανηγυρεως και εν ημερα εορτης του κυριου מַֽה־תַּעֲשׂ֖וּ לְי֣וֹם מוֹעֵ֑ד וּלְי֖וֹם חַג־יְהוָֽה׃ What will all of you do in the solemn day, and in the day of the feast of the LORD? |
6 | δια τουτο ιδου πορευσονται εκ ταλαιπωριας αιγυπτου και εκδεξεται αυτους μεμφις και θαψει αυτους μαχμας το αργυριον αυτων ολεθρος κληρονομησει ακανθαι εν τοις σκηνωμασιν αυτων כִּֽי־הִנֵּ֤ה הָֽלְכוּ֙ מִשֹּׁ֔ד מִצְרַ֥יִם תְּקַבְּצֵ֖ם מֹ֣ף תְּקַבְּרֵ֑ם מַחְמַ֣ד לְכַסְפָּ֗ם קִמּוֹשׂ֙ יִֽירָשֵׁ֔ם ח֖וֹחַ בְּאָהֳלֵיהֶֽם׃ For, lo, they are gone because of destruction: Egypt shall gather them up, Memphis shall bury them: the pleasant places for their silver, nettles shall possess them: thorns shall be in their tabernacles. |
7 | ηκασιν αι ημεραι της εκδικησεως ηκασιν αι ημεραι της ανταποδοσεως σου και κακωθησεται ισραηλ ωσπερ ο προφητης ο παρεξεστηκως ανθρωπος ο πνευματοφορος υπο του πληθους των αδικιων σου επληθυνθη μανια σου בָּ֣אוּ ׀ יְמֵ֣י הַפְּקֻדָּ֗ה בָּ֚אוּ יְמֵ֣י הַשִׁלֻּ֔ם יֵדְע֖וּ יִשְׂרָאֵ֑ל אֱוִ֣יל הַנָּבִ֗יא מְשֻׁגָּע֙ אִ֣ישׁ הָר֔וּחַ עַ֚ל רֹ֣ב עֲוֺנְךָ֔ וְרַבָּ֖ה מַשְׂטֵמָֽה׃ The days of visitation are come, the days of recompence are come; Israel shall know it: the prophet is a fool, the spiritual man is mad, for the multitude of yours iniquity, and the great hatred. |
8 | σκοπος εφραιμ μετα θεου προφητης παγις σκολια επι πασας τας οδους αυτου μανιαν εν οικω κυριου κατεπηξαν צֹפֶ֥ה אֶפְרַ֖יִם עִם־אֱלֹהָ֑י נָבִ֞יא פַּ֤ח יָקוֹשׁ֙ עַל־כָּל־דְּרָכָ֔יו מַשְׂטֵמָ֖ה בְּבֵ֥ית אֱלֹהָֽיו׃ The watchman of Ephraim was with my God: but the prophet is a snare of a fowler in all his ways, and hatred in the house of his God. |
9 | εφθαρησαν κατα τας ημερας του βουνου μνησθησεται αδικιας αυτου εκδικησει αμαρτιας αυτου הֶעְמִֽיקוּ־שִׁחֵ֖תוּ כִּימֵ֣י הַגִּבְעָ֑ה יִזְכּ֣וֹר עֲוֺנָ֔ם יִפְק֖וֹד חַטֹּאותָֽם׃ ס They have deeply corrupted themselves, as in the days of Gibeah: therefore he will remember their iniquity, he will visit their sins. |
10 | ως σταφυλην εν ερημω ευρον τον ισραηλ και ως σκοπον εν συκη προιμον ειδον πατερας αυτων αυτοι εισηλθον προς τον βεελφεγωρ και απηλλοτριωθησαν εις αισχυνην και εγενοντο οι ηγαπημενοι ως οι εβδελυγμενοι כַּעֲנָבִ֣ים בַּמִּדְבָּ֗ר מָצָ֙אתִי֙ יִשְׂרָאֵ֔ל כְּבִכּוּרָ֤ה בִתְאֵנָה֙ בְּרֵ֣אשִׁיתָ֔הּ רָאִ֖יתִי אֲבֽוֹתֵיכֶ֑ם הֵ֜מָּה בָּ֣אוּ בַֽעַל־פְּע֗וֹר וַיִּנָּֽזְרוּ֙ לַבֹּ֔שֶׁת וַיִּהְי֥וּ שִׁקּוּצִ֖ים כְּאָהֳבָֽם׃ I found Israel like grapes in the wilderness; I saw your fathers as the first-fruits in the fig tree at her first time: but they went to Baalpeor, and separated themselves unto that shame; and their abominations were according as they loved. |
11 | εφραιμ ως ορνεον εξεπετασθη αι δοξαι αυτων εκ τοκων και ωδινων και συλλημψεων אֶפְרַ֕יִם כָּע֖וֹף יִתְעוֹפֵ֣ף כְּבוֹדָ֑ם מִלֵּדָ֥ה וּמִבֶּ֖טֶן וּמֵהֵרָיֽוֹן׃ As for Ephraim, their glory shall fly away like a bird, from the birth, and from the womb, and from the conception. |
12 | διοτι και εαν εκθρεψωσιν τα τεκνα αυτων ατεκνωθησονται εξ ανθρωπων διοτι και ουαι αυτοις εστιν σαρξ μου εξ αυτων כִּ֤י אִם־יְגַדְּלוּ֙ אֶת־בְּנֵיהֶ֔ם וְשִׁכַּלְתִּ֖ים מֵֽאָדָ֑ם כִּֽי־גַם־א֥וֹי לָהֶ֖ם בְּשׂוּרִ֥י מֵהֶֽם׃ Though they bring up their children, yet will I bereave them, that there shall not be a man left: yea, woe also to them when I depart from them! |
13 | εφραιμ ον τροπον ειδον εις θηραν παρεστησαν τα τεκνα αυτων και εφραιμ του εξαγαγειν εις αποκεντησιν τα τεκνα αυτου אֶפְרַ֛יִם כַּאֲשֶׁר־רָאִ֥יתִי לְצ֖וֹר שְׁתוּלָ֣ה בְנָוֶ֑ה וְאֶפְרַ֕יִם לְהוֹצִ֥יא אֶל־הֹרֵ֖ג בָּנָֽיו׃ Ephraim, as I saw Tyrus, is planted in a pleasant place: but Ephraim shall bring forth his children to the murderer. |
14 | δος αυτοις κυριε τι δωσεις αυτοις δος αυτοις μητραν ατεκνουσαν και μαστους ξηρους תֵּן־לָהֶ֥ם יְהוָ֖ה מַה־תִּתֵּ֑ן תֵּן־לָהֶם֙ רֶ֣חֶם מַשְׁכִּ֔יל וְשָׁדַ֖יִם צֹמְקִֽים׃ Give them, O LORD: what will you give? give them a miscarrying womb and dry breasts. |
15 | πασαι αι κακιαι αυτων εις γαλγαλ οτι εκει αυτους εμισησα δια τας κακιας των επιτηδευματων αυτων εκ του οικου μου εκβαλω αυτους ου μη προσθησω του αγαπησαι αυτους παντες οι αρχοντες αυτων απειθουντες כָּל־רָעָתָ֤ם בַּגִּלְגָּל֙ כִּֽי־שָׁ֣ם שְׂנֵאתִ֔ים עַ֚ל רֹ֣עַ מַֽעַלְלֵיהֶ֔ם מִבֵּיתִ֖י אֲגָרְשֵׁ֑ם לֹ֤א אוֹסֵף֙ אַהֲבָתָ֔ם כָּל־שָׂרֵיהֶ֖ם סֹרְרִֽים׃ All their wickedness is in Gilgal: for there I hated them: for the wickedness of their doings I will drive them out of mine house, I will love them no more: all their princes are apostates. |
16 | επονεσεν εφραιμ τας ριζας αυτου εξηρανθη καρπον ουκετι μη ενεγκη διοτι και εαν γεννησωσιν αποκτενω τα επιθυμηματα κοιλιας αυτων הֻכָּ֣ה אֶפְרַ֔יִם שָׁרְשָׁ֥ם יָבֵ֖שׁ פְּרִ֣י *בלי־**בַֽל־יַעֲשׂ֑וּן גַּ֚ם כִּ֣י יֵֽלֵד֔וּן וְהֵמַתִּ֖י מַחֲמַדֵּ֥י בִטְנָֽם׃ ס Ephraim is smitten, their root is dried up, they shall bear no fruit: yea, though they bring forth, yet will I slay even the beloved fruit of their womb. |
17 | απωσεται αυτους ο θεος οτι ουκ εισηκουσαν αυτου και εσονται πλανηται εν τοις εθνεσιν יִמְאָסֵ֣ם אֱלֹהַ֔י כִּ֛י לֹ֥א שָׁמְע֖וּ ל֑וֹ וְיִהְי֥וּ נֹדְדִ֖ים בַּגּוֹיִֽם׃ ס My God will cast them away, because they did not hearken unto him: and they shall be wanderers among the nations. |