| 1 | For the director of music. A maskil of David. When Doeg the Edomite had gone to Saul and told him: “David has gone to the house of Ahimelek.”εις το τελος συνεσεως τω δαυιδ εν τω ελθειν δωηκ τον ιδουμαιον και αναγγειλαι τω σαουλ και ειπειν αυτω ηλθεν δαυιδ εις τον οικον αβιμελεχ τι εγκαυχα εν κακια ο δυνατος ανομιαν ολην την ημερανַמְנַצֵּ֗חַ מַשְׂכִּ֥יל לְדָוִֽד׃ Why boast you yourself in mischief, O mighty man? the goodness of God endures continually. |
|---|---|
| 2 | αδικιαν ελογισατο η γλωσσα σου ωσει ξυρον ηκονημενον εποιησας δολον ְּב֤וֹא ׀ דּוֹאֵ֣ג הָאֲדֹמִי֮ וַיַּגֵּ֪ד לְשָׁ֫א֥וּל וַיֹּ֥אמֶר ל֑וֹ בָּ֥א דָ֝וִ֗ד אֶל־בֵּ֥ית אֲחִימֶֽלֶךְ׃ The tongue devises evil; like a sharp razor, working deceitfully. |
| 3 | ηγαπησας κακιαν υπερ αγαθωσυνην αδικιαν υπερ το λαλησαι δικαιοσυνην διαψαλμα ַה־תִּתְהַלֵּ֣ל בְּ֭רָעָה הַגִּבּ֑וֹר חֶ֥סֶד אֵ֝֗ל כָּל־הַיּֽוֹם׃ You love evil more than good; and lying rather than to speak righteousness. Selah. |
| 4 | ηγαπησας παντα τα ρηματα καταποντισμου γλωσσαν δολιαν ַ֭וּוֹת תַּחְשֹׁ֣ב לְשׁוֹנֶ֑ךָ כְּתַ֥עַר מְ֝לֻטָּ֗שׁ עֹשֵׂ֥ה רְמִיָּֽה׃ You love all devouring words, O you deceitful tongue. |
| 5 | δια τουτο ο θεος καθελει σε εις τελος εκτιλαι σε και μεταναστευσαι σε απο σκηνωματος και το ριζωμα σου εκ γης ζωντων διαψαλμα ָהַ֣בְתָּ רָּ֣ע מִטּ֑וֹב שֶׁ֓קֶר ׀ מִדַּבֵּ֖ר צֶ֣דֶק סֶֽלָה׃ God shall likewise destroy you for ever, he shall take you away, and pluck you out of your dwelling place, and root you out of the land of the living. Selah. |
| 6 | και οψονται δικαιοι και φοβηθησονται και επ αυτον γελασονται και ερουσιν ָהַ֥בְתָּ כָֽל־דִּבְרֵי־בָ֗לַע לְשׁ֣וֹן מִרְמָֽה׃ The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him: |
| 7 | ιδου ανθρωπος ος ουκ εθετο τον θεον βοηθον αυτου αλλ επηλπισεν επι το πληθος του πλουτου αυτου και εδυναμωθη επι τη ματαιοτητι αυτου ַּם־אֵל֮ יִתָּצְךָ֪ לָ֫נֶ֥צַח יַחְתְּךָ֣ וְיִסָּחֲךָ֣ מֵאֹ֑הֶל וְשֵֽׁרֶשְׁךָ֨ מֵאֶ֖רֶץ חַיִּ֣ים סֶֽלָה׃ Lo, this is the man that made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, and strengthened himself in his wickedness. |
| 8 | εγω δε ωσει ελαια κατακαρπος εν τω οικω του θεου ηλπισα επι το ελεος του θεου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος ְיִרְא֖וּ צַדִּיקִ֥ים וְיִירָ֗אוּ וְעָלָ֥יו יִשְׂחָֽקוּ׃ But I am like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever. |
| 9 | εξομολογησομαι σοι εις τον αιωνα οτι εποιησας και υπομενω το ονομα σου οτι χρηστον εναντιον των οσιων σου ִנֵּ֤ה הַגֶּ֗בֶר לֹ֤א יָשִׂ֥ים אֱלֹהִ֗ים מָֽע֫וּזּ֥וֹ וַ֭יִּבְטַח בְּרֹ֣ב עָשְׁר֑וֹ יָ֝עֹ֗ז בְּהַוָּתֽוֹ׃ I will praise you for ever, because you have done it: and I will wait on your name; for it is good before your saints. |