1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου
ְֽאוּלָ֗ם שְׁמַֽע־נָ֣א אִיּ֣וֹב מִלָּ֑י וְֽכָל־דְּבָרַ֥י הַאֲזִֽינָה׃
Wherefore, Job, I pray you, hear my speeches, and hearken to all my words.
2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου
ִנֵּה־נָ֭א פָּתַ֣חְתִּי פִ֑י דִּבְּרָ֖ה לְשׁוֹנִ֣י בְחִכִּֽי׃
Behold, now I have opened my mouth, my tongue has spoken in my mouth.
3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει
ֹֽשֶׁר־לִבִּ֥י אֲמָרָ֑י וְדַ֥עַת שְׂ֝פָתַ֗י בָּר֥וּר מִלֵּֽלוּ׃
My words shall be of the uprightness of my heart: and my lips shall utter knowledge clearly.
4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με
ֽוּחַ־אֵ֥ל עָשָׂ֑תְנִי וְנִשְׁמַ֖ת שַׁדַּ֣י תְּחַיֵּֽנִי׃
The spirit of God has made me, and the breath of the Almighty has given me life.
5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ εμε και εγω κατα σε
ִם־תּוּכַ֥ל הֲשִׁיבֵ֑נִי עֶרְכָ֥ה לְ֝פָנַ֗י הִתְיַצָּֽבָה׃
If you can answer me, set your words in order before me, stand up.
6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα
ֵן־אֲנִ֣י כְפִ֣יךָ לָאֵ֑ל מֵ֝חֹ֗מֶר קֹרַ֥צְתִּי גַם־אָֽנִי׃
Behold, I am according to your wish in God's position: I also am formed out of the clay.
7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι
ִנֵּ֣ה אֵ֭מָתִי לֹ֣א תְבַעֲתֶ֑ךָּ וְ֝אַכְפִּ֗י עָלֶ֥יךָ לֹא־יִכְבָּֽד׃
Behold, my terror shall not make you afraid, neither shall my hand be heavy upon you.
8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα
ַ֭ךְ אָמַ֣רְתָּ בְאָזְנָ֑י וְק֖וֹל מִלִּ֣ין אֶשְׁמָֽע׃
Surely you have spoken in mine hearing, and I have heard the voice of your words, saying,
9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα
ַ֥ךְ אֲנִ֗י בְּֽלִ֫י פָ֥שַׁע חַ֥ף אָנֹכִ֑י וְלֹ֖א עָוֺ֣ן לִֽי׃
I am clean without transgression, I am innocent; neither is there iniquity in me.
10 μεμψιν δε κατ εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον
ֵ֣ן תְּ֭נוּאוֹת עָלַ֣י יִמְצָ֑א יַחְשְׁבֵ֖נִי לְאוֹיֵ֣ב לֽוֹ׃
Behold, he finds occasions against me, he counts me for his enemy,
11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους
ָשֵׂ֣ם בַּסַּ֣ד רַגְלָ֑י יִ֝שְׁמֹ֗ר כָּל־אָרְחֹתָֽי׃
He puts my feet in the stocks, he marks all my paths.
12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων
ֶן־זֹ֣את לֹא־צָדַ֣קְתָּ אֶעֱנֶ֑ךָּ כִּֽי־יִרְבֶּ֥ה אֱ֝ל֗וֹהַ מֵאֱנֽוֹשׁ׃
Behold, in this you are not just: I will answer you, that God is greater than man.
13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα
ַ֭דּוּעַ אֵלָ֣יו רִיב֑וֹתָ כִּ֥י כָל־דְּ֝בָרָ֗יו לֹ֣א־יַעֲנֶֽה׃
Why do you strive against him? for he gives not account of any of his matters.
14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον
ִּֽי־בְאַחַ֥ת יְדַבֶּר־אֵ֑ל וּ֝בִשְׁתַּ֗יִם לֹ֣א יְשׁוּרֶֽנָּה׃
For God speaks once, yea twice, yet man perceives it not.
15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης
ַּחֲל֤וֹם ׀ חֶזְי֬וֹן לַ֗יְלָה בִּנְפֹ֣ל תַּ֭רְדֵּמָה עַל־אֲנָשִׁ֑ים בִּ֝תְנוּמ֗וֹת עֲלֵ֣י מִשְׁכָּֽב׃
In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falls upon men, in slumberings upon the bed;
16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν
ָ֣ז יִ֭גְלֶה אֹ֣זֶן אֲנָשִׁ֑ים וּבְמֹ֖סָרָ֣ם יַחְתֹּֽם׃
Then he opens the ears of men, and seals their instruction,
17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο
ְ֭הָסִיר אָדָ֣ם מַעֲשֶׂ֑ה וְגֵוָ֖ה מִגֶּ֣בֶר יְכַסֶּֽה׃
That he may withdraw man from his purpose, and hide pride from man.
18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω
ַחְשֹׂ֣ךְ נַ֭פְשׁוֹ מִנִּי־שָׁ֑חַת וְ֝חַיָּת֗וֹ מֵעֲבֹ֥ר בַּשָּֽׁלַח׃
He keeps back his soul from the pit, and his life from perishing by the sword.
19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν
ְהוּכַ֣ח בְּ֭מַכְאוֹב עַל־מִשְׁכָּב֑וֹ *וריב **וְר֖וֹב עֲצָמָ֣יו אֵתָֽן׃
He is chastened also with pain upon his bed, and the multitude of his bones with strong pain:
20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει
ְזִֽהֲמַ֣תּוּ חַיָּת֣וֹ לָ֑חֶם וְ֝נַפְשׁ֗וֹ מַאֲכַ֥ל תַּאֲוָֽה׃
So that his life detests bread, and his soul dainty food.
21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα
ִ֣כֶל בְּשָׂר֣וֹ מֵרֹ֑אִי *ושפי **וְשֻׁפּ֥וּ עַ֝צְמוֹתָ֗יו לֹ֣א רֻאּֽוּ׃
His flesh is consumed away, that it cannot be seen; and his bones that were not seen stick out.
22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη
ַתִּקְרַ֣ב לַשַּׁ֣חַת נַפְשׁ֑וֹ וְ֝חַיָּת֗וֹ לַֽמְמִתִֽים׃
Yea, his soul draws near unto the grave, and his life to the destroyers.
23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη
ִם־יֵ֤שׁ עָלָ֨יו ׀ מַלְאָ֗ךְ מֵלִ֗יץ אֶחָ֥ד מִנִּי־אָ֑לֶף לְהַגִּ֖יד לְאָדָ֣ם יָשְׁרֽוֹ׃
If there be a messenger with him, an interpreter, one among a thousand, to show unto man his uprightness:
24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου
ַיְחֻנֶּ֗נּוּ וַיֹּ֗אמֶר פְּ֭דָעֵהוּ מֵרֶ֥דֶת שָׁ֗חַת מָצָ֥אתִי כֹֽפֶר׃
Then he is gracious unto him, and says, Deliver him from going down to the pit: I have found a ransom.
25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις
ֻֽטֲפַ֣שׁ בְּשָׂר֣וֹ מִנֹּ֑עַר יָ֝שׁ֗וּב לִימֵ֥י עֲלוּמָֽיו׃
His flesh shall be fresher than a child's: he shall return to the days of his youth:
26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην
ֶעְתַּ֤ר אֶל־אֱל֨וֹהַּ ׀ וַיִּרְצֵ֗הוּ וַיַּ֣רְא פָּ֭נָיו בִּתְרוּעָ֑ה וַיָּ֥שֶׁב לֶ֝אֱנ֗וֹשׁ צִדְקָתֽוֹ׃
He shall pray unto God, and he will be favourable unto him: and he shall see his face with joy: for he will render unto man his righteousness.
27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον
ָשֹׁ֤ר ׀ עַל־אֲנָשִׁ֗ים וַיֹּ֗אמֶר חָ֭טָאתִי וְיָשָׁ֥ר הֶעֱוֵ֗יתִי וְלֹא־שָׁ֥וָה לִֽי׃
He looks upon men, and if any say, I have sinned, and perverted that which was right, and it profited me not;
28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται
ָּדָ֣ה *נפשי **נַ֭פְשׁוֹ מֵעֲבֹ֣ר בַּשָּׁ֑חַת *וחיתי **וְ֝חַיָּתוֹ בָּא֥וֹר תִּרְאֶֽה׃
He will deliver his soul from going into the pit, and his life shall see the light.
29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος
ֶן־כָּל־אֵ֭לֶּה יִפְעַל־אֵ֑ל פַּעֲמַ֖יִם שָׁל֣וֹשׁ עִם־גָּֽבֶר׃
Lo, all these things works God oftentimes with man,
30 αλλ ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον
ְהָשִׁ֣יב נַ֭פְשׁוֹ מִנִּי־שָׁ֑חַת לֵ֝א֗וֹר בְּא֣וֹר הַֽחַיִּים׃
To bring back his soul from the pit, to be enlightened with the light of the living.
31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω
ַקְשֵׁ֖ב אִיּ֥וֹב שְֽׁמַֽע־לִ֑י הַ֝חֲרֵ֗שׁ וְאָנֹכִ֥י אֲדַבֵּֽר׃
Mark well, O Job, hearken unto me: hold your peace, and I will speak.
32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε
ִם־יֵשׁ־מִלִּ֥ין הֲשִׁיבֵ֑נִי דַּ֝בֵּ֗ר כִּֽי־חָפַ֥צְתִּי צַדְּקֶֽךָּ׃
If you have anything to say, answer me: speak, for I desire to justify you.
33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν
ִם־אַ֭יִן אַתָּ֥ה שְֽׁמַֽע־לִ֑י הַ֝חֲרֵ֗שׁ וַאֲאַלֶּפְךָ֥ חָכְמָֽה׃ ס
If not, hearken unto me: hold your peace, and I shall teach you wisdom.