| 1 | ιδου ταυτα εωρακεν μου ο οφθαλμος και ακηκοεν μου το ους ֶן־כֹּ֭ל רָאֲתָ֣ה עֵינִ֑י שָֽׁמְעָ֥ה אָ֝זְנִ֗י וַתָּ֥בֶן לָֽהּ׃ Lo, mine eye has seen all this, mine ear has heard and understood it. |
|---|---|
| 2 | και οιδα οσα και υμεις επιστασθε και ουκ ασυνετωτερος ειμι υμων ְּֽ֭דַעְתְּכֶם יָדַ֣עְתִּי גַם־אָ֑נִי לֹא־נֹפֵ֖ל אָנֹכִ֣י מִכֶּֽם׃ What all of you know, the same do I know also: I am not inferior unto you. |
| 3 | ου μην δε αλλ εγω προς κυριον λαλησω ελεγξω δε εναντιον αυτου εαν βουληται וּלָ֗ם אֲ֭נִי אֶל־שַׁדַּ֣י אֲדַבֵּ֑ר וְהוֹכֵ֖חַ אֶל־אֵ֣ל אֶחְפָּֽץ׃ Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God. |
| 4 | υμεις δε εστε ιατροι αδικοι και ιαται κακων παντες ְֽאוּלָ֗ם אַתֶּ֥ם טֹֽפְלֵי־שָׁ֑קֶר רֹפְאֵ֖י אֱלִ֣ל כֻּלְּכֶֽם׃ But all of you are forgers of lies, all of you are all physicians of no value. |
| 5 | ειη δε υμιν κωφευσαι και αποβησεται υμιν εις σοφιαν ִֽי־יִ֭תֵּן הַחֲרֵ֣שׁ תַּחֲרִישׁ֑וּן וּתְהִ֖י לָכֶ֣ם לְחָכְמָֽה׃ O that all of you would altogether hold your peace! and it should be your wisdom. |
| 6 | ακουσατε ελεγχον στοματος μου κρισιν δε χειλεων μου προσεχετε ִׁמְעוּ־נָ֥א תוֹכַחְתִּ֑י וְרִב֖וֹת שְׂפָתַ֣י הַקְשִֽׁיבוּ׃ Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips. |
| 7 | ποτερον ουκ εναντι κυριου λαλειτε εναντι δε αυτου φθεγγεσθε δολον ַ֭לְאֵל תְּדַבְּר֣וּ עַוְלָ֑ה וְ֝ל֗וֹ תְּֽדַבְּר֥וּ רְמִיָּֽה׃ Will all of you speak wickedly for God? and talk deceitfully for him? |
| 8 | η υποστελεισθε υμεις δε αυτοι κριται γενεσθε ֲפָנָ֥יו תִּשָּׂא֑וּן אִם־לָאֵ֥ל תְּרִיבֽוּן׃ Will all of you accept his person? will all of you contend for God? |
| 9 | καλον γε εαν εξιχνιαση υμας ει γαρ τα παντα ποιουντες προστεθησεσθε αυτω ֲ֭טוֹב כִּֽי־יַחְקֹ֣ר אֶתְכֶ֑ם אִם־כְּהָתֵ֥ל בֶּ֝אֱנ֗וֹשׁ תְּהָתֵ֥לּוּ בֽוֹ׃ Is it good that he should search you out? or as one man mocks another, do all of you so mock him? |
| 10 | ουθεν ηττον ελεγξει υμας ει δε και κρυφη προσωπα θαυμασετε וֹכֵ֣חַ יוֹכִ֣יחַ אֶתְכֶ֑ם אִם־בַּ֝סֵּ֗תֶר פָּנִ֥ים תִּשָּׂאֽוּן׃ He will surely reprove you, if all of you do secretly accept persons. |
| 11 | ποτερον ουχι δεινα αυτου στροβησει υμας φοβος δε παρ αυτου επιπεσειται υμιν ֲלֹ֣א שְׂ֭אֵתוֹ תְּבַעֵ֣ת אֶתְכֶ֑ם וּ֝פַחְדּ֗וֹ יִפֹּ֥ל עֲלֵיכֶֽם׃ Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you? |
| 12 | αποβησεται δε υμων το αγαυριαμα ισα σποδω το δε σωμα πηλινον ִֽ֭כְרֹנֵיכֶם מִשְׁלֵי־אֵ֑פֶר לְגַבֵּי־חֹ֝֗מֶר גַּבֵּיכֶֽם׃ Your remembrances are like unto ashes, your bodies to bodies of clay. |
| 13 | κωφευσατε ινα λαλησω και αναπαυσωμαι θυμου ַחֲרִ֣ישׁוּ מִ֭מֶּנִּי וַאֲדַבְּרָה־אָ֑נִי וְיַעֲבֹ֖ר עָלַ֣י מָֽה׃ Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will. |
| 14 | αναλαβων τας σαρκας μου τοις οδουσιν ψυχην δε μου θησω εν χειρι ַל־מָ֤ה ׀ אֶשָּׂ֣א בְשָׂרִ֣י בְשִׁנָּ֑י וְ֝נַפְשִׁ֗י אָשִׂ֥ים בְּכַפִּֽי׃ Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand? |
| 15 | εαν με χειρωσηται ο δυναστης επει και ηρκται η μην λαλησω και ελεγξω εναντιον αυτου ֵ֣ן יִ֭קְטְלֵנִי *לא **ל֣וֹ אֲיַחֵ֑ל אַךְ־דְּ֝רָכַ֗י אֶל־פָּנָ֥יו אוֹכִֽיחַ׃ Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him. |
| 16 | και τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν ου γαρ εναντιον αυτου δολος εισελευσεται ַּם־הוּא־לִ֥י לִֽישׁוּעָ֑ה כִּי־לֹ֥א לְ֝פָנָ֗יו חָנֵ֥ף יָבֽוֹא׃ He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him. |
| 17 | ακουσατε ακουσατε τα ρηματα μου αναγγελω γαρ υμων ακουοντων ִׁמְע֣וּ שָׁ֭מוֹעַ מִלָּתִ֑י וְ֝אֽ͏ַחֲוָתִ֗י בְּאָזְנֵיכֶֽם׃ Hear diligently my speech, and my declaration with your ears. |
| 18 | ιδου εγω εγγυς ειμι του κριματος μου οιδα εγω οτι δικαιος αναφανουμαι ִנֵּה־נָ֭א עָרַ֣כְתִּי מִשְׁפָּ֑ט יָ֝דַ֗עְתִּי כִּֽי־אֲנִ֥י אֶצְדָּֽק׃ Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified. |
| 19 | τις γαρ εστιν ο κριθησομενος μοι οτι νυν κωφευσω και εκλειψω ִי־ה֭וּא יָרִ֣יב עִמָּדִ֑י כִּֽי־עַתָּ֖ה אַחֲרִ֣ישׁ וְאֶגְוָֽע׃ Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the spirit. |
| 20 | δυειν δε μοι χρηση τοτε απο του προσωπου σου ου κρυβησομαι ַךְ־שְׁ֭תַּיִם אַל־תַּ֣עַשׂ עִמָּדִ֑י אָ֥ז מִ֝פָּנֶ֗יךָ לֹ֣א אֶסָּתֵֽר׃ Only do not two things unto me: then will I not hide myself from you. |
| 21 | την χειρα απ εμου απεχου και ο φοβος σου μη με καταπλησσετω ַּ֭פְּךָ מֵעָלַ֣י הַרְחַ֑ק וְ֝אֵ֥מָתְךָ֗ אַֽל־תְּבַעֲתַֽנִּי׃ Withdraw yours hand far from me: and let not your dread make me afraid. |
| 22 | ειτα καλεσεις εγω δε σοι υπακουσομαι η λαλησεις εγω δε σοι δωσω ανταποκρισιν ּ֭קְרָא וְאָנֹכִ֣י אֶֽעֱנֶ֑ה אֽוֹ־אֲ֝דַבֵּ֗ר וַהֲשִׁיבֵֽנִי׃ Then call you, and I will answer: or let me speak, and answer you me. |
| 23 | ποσαι εισιν αι αμαρτιαι μου και αι ανομιαι μου διδαξον με τινες εισιν ַּמָּ֣ה לִ֭י עֲוֺנ֣וֹת וְחַטָּא֑וֹת פִּֽשְׁעִ֥י וְ֝חַטָּאתִ֗י הֹדִיעֵֽנִי׃ How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin. |
| 24 | δια τι απ εμου κρυπτη ηγησαι δε με υπεναντιον σοι ָֽמָּה־פָנֶ֥יךָ תַסְתִּ֑יר וְתַחְשְׁבֵ֖נִי לְאוֹיֵ֣ב לָֽךְ׃ Wherefore hide you your face, and hold me for yours enemy? |
| 25 | η ως φυλλον κινουμενον υπο ανεμου ευλαβηθηση η ως χορτω φερομενω υπο πνευματος αντικεισαι μοι ֶעָלֶ֣ה נִדָּ֣ף תַּעֲר֑וֹץ וְאֶת־קַ֖שׁ יָבֵ֣שׁ תִּרְדֹּֽף׃ Will you break a leaf driven back and forth? and will you pursue the dry stubble? |
| 26 | οτι κατεγραψας κατ εμου κακα περιεθηκας δε μοι νεοτητος αμαρτιας ִּֽי־תִכְתֹּ֣ב עָלַ֣י מְרֹר֑וֹת וְ֝תוֹרִישֵׁ֗נִי עֲוֺנ֥וֹת נְעוּרָֽי׃ For you write bitter things against me, and make me to possess the iniquities of my youth. |
| 27 | εθου δε μου τον ποδα εν κωλυματι εφυλαξας δε μου παντα τα εργα εις δε ριζας των ποδων μου αφικου ְתָ֘שֵׂ֤ם בַּסַּ֨ד ׀ רַגְלַ֗י וְתִשְׁמ֥וֹר כָּל־אָרְחוֹתָ֑י עַל־שָׁרְשֵׁ֥י רַ֝גְלַ֗י תִּתְחַקֶּֽה׃ You put my feet also in the stocks, and look narrowly unto all my paths; you set a print upon the heels of my feet. |
| 28 | ο παλαιουται ισα ασκω η ωσπερ ιματιον σητοβρωτον ְ֭הוּא כְּרָקָ֣ב יִבְלֶ֑ה כְּ֝בֶ֗גֶד אֲכָ֣לוֹ עָֽשׁ׃ And he, as a rotten thing, consumes, as a garment that is moth eaten. |