1
For the director of music. According to gittith. Of Asaph.
εις το τελος υπερ των ληνων τω ασαφ ψαλμος αγαλλιασθε τω θεω τω βοηθω ημων αλαλαξατε τω θεω ιακωβ
ַמְנַצֵּ֬חַ ׀ עַֽל־הַגִּתִּ֬ית לְאָסָֽף׃
Sing aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.
2 λαβετε ψαλμον και δοτε τυμπανον ψαλτηριον τερπνον μετα κιθαρας
ַ֭רְנִינוּ לֵאלֹהִ֣ים עוּזֵּ֑נוּ הָ֝רִ֗יעוּ לֵאלֹהֵ֥י יַעֲקֹֽב׃
Take a psalm, and bring here the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
3 σαλπισατε εν νεομηνια σαλπιγγι εν ευσημω ημερα εορτης ημων
ְֽׂאוּ־זִ֭מְרָה וּתְנוּ־תֹ֑ף כִּנּ֖וֹר נָעִ֣ים עִם־נָֽבֶל׃
Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
4 οτι προσταγμα τω ισραηλ εστιν και κριμα τω θεω ιακωβ
ִּקְע֣וּ בַחֹ֣דֶשׁ שׁוֹפָ֑ר בַּ֝כֵּ֗סֶה לְי֣וֹם חַגֵּֽנוּ׃
For this was a statute for Israel, and a law of the God of Jacob.
5 μαρτυριον εν τω ιωσηφ εθετο αυτον εν τω εξελθειν αυτον εκ γης αιγυπτου γλωσσαν ην ουκ εγνω ηκουσεν
ִּ֤י חֹ֣ק לְיִשְׂרָאֵ֣ל ה֑וּא מִ֝שְׁפָּ֗ט לֵאלֹהֵ֥י יַעֲקֹֽב׃
This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.
6 απεστησεν απο αρσεων τον νωτον αυτου αι χειρες αυτου εν τω κοφινω εδουλευσαν
ֵ֤דוּת ׀ בִּֽיה֘וֹסֵ֤ף שָׂמ֗וֹ בְּ֭צֵאתוֹ עַל־אֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם שְׂפַ֖ת לֹא־יָדַ֣עְתִּי אֶשְׁמָֽע׃
I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
7 εν θλιψει επεκαλεσω με και ερρυσαμην σε επηκουσα σου εν αποκρυφω καταιγιδος εδοκιμασα σε επι υδατος αντιλογιας διαψαλμα
ֲסִיר֣וֹתִי מִסֵּ֣בֶל שִׁכְמ֑וֹ כַּ֝פָּ֗יו מִדּ֥וּד תַּעֲבֹֽרְנָה׃
You called in trouble, and I delivered you; I answered you in the secret place of thunder: I proved you at the waters of Meribah. Selah.
8 ακουσον λαος μου και διαμαρτυρομαι σοι ισραηλ εαν ακουσης μου
ַּצָּרָ֥ה קָרָ֗אתָ וָאֲחַ֫לְּצֶ֥ךָּ אֶ֭עֶנְךָ בְּסֵ֣תֶר רַ֑עַם אֶבְחָֽנְךָ֨ עַל־מֵ֖י מְרִיבָ֣ה סֶֽלָה׃
Hear, O my people, and I will testify unto you: O Israel, if you will hearken unto me;
9 ουκ εσται εν σοι θεος προσφατος ουδε προσκυνησεις θεω αλλοτριω
ְׁמַ֣ע עַ֭מִּי וְאָעִ֣ידָה בָּ֑ךְ יִ֝שְׂרָאֵ֗ל אִם־תִּֽשְׁמַֽע־לִֽי׃
There shall no strange god be in you; neither shall you worship any strange god.
10 εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου ο αναγαγων σε εκ γης αιγυπτου πλατυνον το στομα σου και πληρωσω αυτο
ֹֽא־יִהְיֶ֣ה בְ֭ךָ אֵ֣ל זָ֑ר וְלֹ֥א תִ֝שְׁתַּחֲוֶ֗ה לְאֵ֣ל נֵכָֽר׃
I am the LORD your God, which brought you out of the land of Egypt: open your mouth wide, and I will fill it.
11 και ουκ ηκουσεν ο λαος μου της φωνης μου και ισραηλ ου προσεσχεν μοι
ָנֹכִ֨י ׀ יְה֘וָ֤ה אֱלֹהֶ֗יךָ הַֽ֭מַּעַלְךָ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם הַרְחֶב־פִּ֝֗יךָ וַאֲמַלְאֵֽהוּ׃
But my people would not hearken to my voice; and Israel refused me.
12 και εξαπεστειλα αυτους κατα τα επιτηδευματα των καρδιων αυτων πορευσονται εν τοις επιτηδευμασιν αυτων
ְלֹא־שָׁמַ֣ע עַמִּ֣י לְקוֹלִ֑י וְ֝יִשְׂרָאֵ֗ל לֹא־אָ֥בָה לִֽי׃
So I gave them up unto their own hearts' lust: and they walked in their own counsels.
13 ει ο λαος μου ηκουσεν μου ισραηλ ταις οδοις μου ει επορευθη
ָֽ֭אֲשַׁלְּחֵהוּ בִּשְׁרִיר֣וּת לִבָּ֑ם יֵ֝לְכ֗וּ בְּֽמוֹעֲצוֹתֵיהֶֽם׃
Oh that my people had hearkened unto me, and Israel had walked in my ways!
14 εν τω μηδενι αν τους εχθρους αυτων εταπεινωσα και επι τους θλιβοντας αυτους επεβαλον την χειρα μου
֗וּ עַ֭מִּי שֹׁמֵ֣עַֽ לִ֑י יִ֝שְׂרָאֵ֗ל בִּדְרָכַ֥י יְהַלֵּֽכוּ׃
I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
15 οι εχθροι κυριου εψευσαντο αυτω και εσται ο καιρος αυτων εις τον αιωνα
ִּ֭מְעַט אוֹיְבֵיהֶ֣ם אַכְנִ֑יעַ וְעַ֥ל צָ֝רֵיהֶ֗ם אָשִׁ֥יב יָדִֽי׃
The haters of the LORD should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.
16 και εψωμισεν αυτους εκ στεατος πυρου και εκ πετρας μελι εχορτασεν αυτους
ְשַׂנְאֵ֣י יְ֭הוָה יְכַֽחֲשׁוּ־ל֑וֹ וִיהִ֖י עִתָּ֣ם לְעוֹלָֽם׃
He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied you.