| 1 | Of David. When he pretended to be insane before Abimelek, who drove him away, and he left.τω δαυιδ οποτε ηλλοιωσεν το προσωπον αυτου εναντιον αβιμελεχ και απελυσεν αυτον και απηλθεν ευλογησω τον κυριον εν παντι καιρω δια παντος η αινεσις αυτου εν τω στοματι μουְדָוִ֗ד בְּשַׁנּוֹת֣וֹ אֶת־טַ֭עְמוֹ לִפְנֵ֣י אֲבִימֶ֑לֶךְ וֽ͏ַ֝יְגָרֲשֵׁ֗הוּ וַיֵּלַֽךְ׃ I will bless the LORD at all times: his praise shall continually be in my mouth. |
|---|---|
| 2 | εν τω κυριω επαινεσθησεται η ψυχη μου ακουσατωσαν πραεις και ευφρανθητωσαν ֲבָרֲכָ֣ה אֶת־יְהוָ֣ה בְּכָל־עֵ֑ת תָּ֝מִ֗יד תְּֽהִלָּת֥וֹ בְּפִֽי׃ My soul shall make her boast in the LORD: the humble shall hear thereof, and be glad. |
| 3 | μεγαλυνατε τον κυριον συν εμοι και υψωσωμεν το ονομα αυτου επι το αυτο ַּ֭יהוָה תִּתְהַלֵּ֣ל נַפְשִׁ֑י יִשְׁמְע֖וּ עֲנָוִ֣ים וְיִשְׂמָֽחוּ׃ O magnify the LORD with me, and let us exalt his name together. |
| 4 | εξεζητησα τον κυριον και επηκουσεν μου και εκ πασων των παροικιων μου ερρυσατο με ַּדְּל֣וּ לַיהוָ֣ה אִתִּ֑י וּנְרוֹמְמָ֖ה שְׁמ֣וֹ יַחְדָּֽו׃ I sought the LORD, and he heard me, and delivered me from all my fears. |
| 5 | προσελθατε προς αυτον και φωτισθητε και τα προσωπα υμων ου μη καταισχυνθη ָּרַ֣שְׁתִּי אֶת־יְהוָ֣ה וְעָנָ֑נִי וּמִכָּל־מְ֝גוּרוֹתַ֗י הִצִּילָֽנִי׃ They looked unto him, and were lightened: and their faces were not ashamed. |
| 6 | ουτος ο πτωχος εκεκραξεν και ο κυριος εισηκουσεν αυτου και εκ πασων των θλιψεων αυτου εσωσεν αυτον ִבִּ֣יטוּ אֵלָ֣יו וְנָהָ֑רוּ וּ֝פְנֵיהֶ֗ם אַל־יֶחְפָּֽרוּ׃ This poor man cried, and the LORD heard him, and saved him out of all his troubles. |
| 7 | παρεμβαλει αγγελος κυριου κυκλω των φοβουμενων αυτον και ρυσεται αυτους ֶ֤ה עָנִ֣י קָ֭רָא וַיהוָ֣ה שָׁמֵ֑עַ וּמִכָּל־צָ֝רוֹתָ֗יו הוֹשִׁיעֽוֹ׃ The angel of the LORD camps round about them that fear him, and delivers them. |
| 8 | γευσασθε και ιδετε οτι χρηστος ο κυριος μακαριος ανηρ ος ελπιζει επ αυτον ֹנֶ֤ה מַלְאַךְ־יְהוָ֓ה סָ֘בִ֤יב לִֽירֵאָ֗יו וַֽיְחַלְּצֵֽם׃ O taste and see that the LORD is good: blessed is the man that trusts in him. |
| 9 | φοβηθητε τον κυριον οι αγιοι αυτου οτι ουκ εστιν υστερημα τοις φοβουμενοις αυτον ַעֲמ֣וּ וּ֭רְאוּ כִּי־ט֣וֹב יְהוָ֑ה אַֽשְׁרֵ֥י הַ֝גֶּ֗בֶר יֶחֱסֶה־בּֽוֹ׃ O fear the LORD, all of you his saints: for there is no lack to them that fear him. |
| 10 | πλουσιοι επτωχευσαν και επεινασαν οι δε εκζητουντες τον κυριον ουκ ελαττωθησονται παντος αγαθου διαψαλμα ְר֣אוּ אֶת־יְהוָ֣ה קְדֹשָׁ֑יו כִּי־אֵ֥ין מַ֝חְס֗וֹר לִירֵאָֽיו׃ The young lions do lack, and suffer hunger: but they that seek the LORD shall not lack any good thing. |
| 11 | δευτε τεκνα ακουσατε μου φοβον κυριου διδαξω υμας ְּ֭פִירִים רָשׁ֣וּ וְרָעֵ֑בוּ וְדֹרְשֵׁ֥י יְ֝הוָ֗ה לֹא־יַחְסְר֥וּ כָל־טֽוֹב׃ Come, all of you children, hearken unto me: I will teach you the fear of the LORD. |
| 12 | τις εστιν ανθρωπος ο θελων ζωην αγαπων ημερας ιδειν αγαθας ְֽכוּ־בָ֭נִים שִׁמְעוּ־לִ֑י יִֽרְאַ֥ת יְ֝הוָ֗ה אֲלַמֶּדְכֶֽם׃ What man is he that desires life, and loves many days, that he may see good? |
| 13 | παυσον την γλωσσαν σου απο κακου και χειλη σου του μη λαλησαι δολον ִֽי־הָ֭אִישׁ הֶחָפֵ֣ץ חַיִּ֑ים אֹהֵ֥ב יָ֝מִ֗ים לִרְא֥וֹת טֽוֹב׃ Keep your tongue from evil, and your lips from speaking guile. |
| 14 | εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον ζητησον ειρηνην και διωξον αυτην ְצֹ֣ר לְשׁוֹנְךָ֣ מֵרָ֑ע וּ֝שְׂפָתֶ֗יךָ מִדַּבֵּ֥ר מִרְמָֽה׃ Depart from evil, and do good; seek peace, and pursue it. |
| 15 | οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων ֣וּר מֵ֭רָע וַעֲשֵׂה־ט֑וֹב בַּקֵּ֖שׁ שָׁל֣וֹם וְרָדְפֵֽהוּ׃ The eyes of the LORD are upon the righteous, and his ears are open unto their cry. |
| 16 | προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα του εξολεθρευσαι εκ γης το μνημοσυνον αυτων ֵינֵ֣י יְ֭הוָה אֶל־צַדִּיקִ֑ים וְ֝אָזְנָ֗יו אֶל־שַׁוְעָתָֽם׃ The face of the LORD is against them that do evil, to cut off the remembrance of them from the earth. |
| 17 | εκεκραξαν οι δικαιοι και ο κυριος εισηκουσεν αυτων και εκ πασων των θλιψεων αυτων ερρυσατο αυτους ְּנֵ֣י יְ֭הוָה בְּעֹ֣שֵׂי רָ֑ע לְהַכְרִ֖ית מֵאֶ֣רֶץ זִכְרָֽם׃ The righteous cry, and the LORD hears, and delivers them out of all their troubles. |
| 18 | εγγυς κυριος τοις συντετριμμενοις την καρδιαν και τους ταπεινους τω πνευματι σωσει ָעֲק֣וּ וַיהוָ֣ה שָׁמֵ֑עַ וּמִכָּל־צָ֝רוֹתָ֗ם הִצִּילָֽם׃ The LORD is nigh unto them that are of a broken heart; and saves such as be of a contrite spirit. |
| 19 | πολλαι αι θλιψεις των δικαιων και εκ πασων αυτων ρυσεται αυτους ָר֣וֹב יְ֭הוָה לְנִשְׁבְּרֵי־לֵ֑ב וְֽאֶת־דַּכְּאֵי־ר֥וּחַ יוֹשִֽׁיעַ׃ Many are the afflictions of the righteous: but the LORD delivers him out of them all. |
| 20 | κυριος φυλασσει παντα τα οστα αυτων εν εξ αυτων ου συντριβησεται ַ֭בּוֹת רָע֣וֹת צַדִּ֑יק וּ֝מִכֻּלָּ֗ם יַצִּילֶ֥נּוּ יְהוָֽה׃ He keeps all his bones: not one of them is broken. |
| 21 | θανατος αμαρτωλων πονηρος και οι μισουντες τον δικαιον πλημμελησουσιν ֹׁמֵ֥ר כָּל־עַצְמוֹתָ֑יו אַחַ֥ת מֵ֝הֵ֗נָּה לֹ֣א נִשְׁבָּֽרָה׃ Evil shall slay the wicked: and they that hate the righteous shall be desolate. |
| 22 | λυτρωσεται κυριος ψυχας δουλων αυτου και ου μη πλημμελησωσιν παντες οι ελπιζοντες επ αυτον ְּמוֹתֵ֣ת רָשָׁ֣ע רָעָ֑ה וְשֹׂנְאֵ֖י צַדִּ֣יק יֶאְשָֽׁמוּ׃ The LORD redeems the soul of his servants: and none of them that trust in him shall be desolate. |