| 1 | Of David.ψαλμος τω δαυιδ προς σε κυριε ηρα την ψυχην μου ο θεος μουְדָוִ֡ד אֵלֶ֥יךָ יְ֝הוָ֗ה נַפְשִׁ֥י אֶשָּֽׂא׃ Unto you, O LORD, do I lift up my soul. |
|---|---|
| 2 | επι σοι πεποιθα μη καταισχυνθειην μηδε καταγελασατωσαν μου οι εχθροι μου ֱֽלֹהַ֗י בְּךָ֣ בָ֭טַחְתִּי אַל־אֵב֑וֹשָׁה אַל־יַֽעַלְצ֖וּ אֹיְבַ֣י לִֽי׃ O my God, I trust in you: let me not be ashamed, let not mine enemies triumph over me. |
| 3 | και γαρ παντες οι υπομενοντες σε ου μη καταισχυνθωσιν αισχυνθητωσαν παντες οι ανομουντες δια κενης ַּ֣ם כָּל־קֹ֭וֶיךָ לֹ֣א יֵבֹ֑שׁוּ יֵ֝בֹ֗שׁוּ הַבּוֹגְדִ֥ים רֵיקָֽם׃ Yea, let none that wait on you be ashamed: let them be ashamed which transgress without cause. |
| 4 | τας οδους σου κυριε γνωρισον μοι και τας τριβους σου διδαξον με ְּרָכֶ֣יךָ יְ֭הוָה הוֹדִיעֵ֑נִי אֹ֖רְחוֹתֶ֣יךָ לַמְּדֵֽנִי׃ Show me your ways, O LORD; teach me your paths. |
| 5 | οδηγησον με επι την αληθειαν σου και διδαξον με οτι συ ει ο θεος ο σωτηρ μου και σε υπεμεινα ολην την ημεραν ַדְרִ֘יכֵ֤נִי בַאֲמִתֶּ֨ךָ ׀ וְֽלַמְּדֵ֗נִי כִּֽי־אַ֭תָּה אֱלֹהֵ֣י יִשְׁעִ֑י אוֹתְךָ֥ קִ֝וִּ֗יתִי כָּל־הַיּֽוֹם׃ Lead me in your truth, and teach me: for you are the God of my salvation; on you do I wait all the day. |
| 6 | μνησθητι των οικτιρμων σου κυριε και τα ελεη σου οτι απο του αιωνος εισιν ְכֹר־רַחֲמֶ֣יךָ יְ֭הוָה וַחֲסָדֶ֑יךָ כִּ֖י מֵעוֹלָ֣ם הֵֽמָּה׃ Remember, O LORD, your tender mercies and your loving kindnesses; for they have been ever of old. |
| 7 | αμαρτιας νεοτητος μου και αγνοιας μου μη μνησθης κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ ενεκα της χρηστοτητος σου κυριε ַטֹּ֤אות נְעוּרַ֨י ׀ וּפְשָׁעַ֗י אַל־תִּ֫זְכֹּ֥ר כְּחַסְדְּךָ֥ זְכָר־לִי־אַ֑תָּה לְמַ֖עַן טוּבְךָ֣ יְהוָֽה׃ Remember not the sins of my youth, nor my transgressions: according to your mercy remember you me for your goodness' sake, O LORD. |
| 8 | χρηστος και ευθης ο κυριος δια τουτο νομοθετησει αμαρτανοντας εν οδω וֹב־וְיָשָׁ֥ר יְהוָ֑ה עַל־כֵּ֤ן יוֹרֶ֖ה חַטָּאִ֣ים בַּדָּֽרֶךְ׃ Good and upright is the LORD: therefore will he teach sinners in the way. |
| 9 | οδηγησει πραεις εν κρισει διδαξει πραεις οδους αυτου ַדְרֵ֣ךְ עֲ֭נָוִים בַּמִּשְׁפָּ֑ט וִֽילַמֵּ֖ד עֲנָוִ֣ים דַּרְכּֽוֹ׃ The meek will he guide in judgment: and the meek will he teach his way. |
| 10 | πασαι αι οδοι κυριου ελεος και αληθεια τοις εκζητουσιν την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου ָּל־אָרְח֣וֹת יְ֭הוָה חֶ֣סֶד וֶאֱמֶ֑ת לְנֹצְרֵ֥י בְ֝רִית֗וֹ וְעֵדֹתָֽיו׃ All the paths of the LORD are mercy and truth unto such as keep his covenant and his testimonies. |
| 11 | ενεκα του ονοματος σου κυριε και ιλαση τη αμαρτια μου πολλη γαρ εστιν ְמַֽעַן־שִׁמְךָ֥ יְהוָ֑ה וְֽסָלַחְתָּ֥ לַ֝עֲוֺנִ֗י כִּ֣י רַב־הֽוּא׃ For your name's sake, O LORD, pardon mine iniquity; for it is great. |
| 12 | τις εστιν ανθρωπος ο φοβουμενος τον κυριον νομοθετησει αυτω εν οδω η ηρετισατο ִי־זֶ֣ה הָ֭אִישׁ יְרֵ֣א יְהוָ֑ה י֝וֹרֶ֗נּוּ בְּדֶ֣רֶךְ יִבְחָֽר׃ What man is he that fears the LORD? him shall he teach in the way that he shall choose. |
| 13 | η ψυχη αυτου εν αγαθοις αυλισθησεται και το σπερμα αυτου κληρονομησει γην ַ֭פְשׁוֹ בְּט֣וֹב תָּלִ֑ין וְ֝זַרְע֗וֹ יִ֣ירַשׁ אָֽרֶץ׃ His soul shall dwell at ease; and his seed shall inherit the earth. |
| 14 | κραταιωμα κυριος των φοβουμενων αυτον και το ονομα κυριου των φοβουμενων αυτον και η διαθηκη αυτου του δηλωσαι αυτοις ֣וֹד יְ֭הוָה לִירֵאָ֑יו וּ֝בְרִית֗וֹ לְהוֹדִיעָֽם׃ The secret of the LORD is with them that fear him; and he will show them his covenant. |
| 15 | οι οφθαλμοι μου δια παντος προς τον κυριον οτι αυτος εκσπασει εκ παγιδος τους ποδας μου ֵינַ֣י תָּ֭מִיד אֶל־יְהוָ֑ה כִּ֤י הֽוּא־יוֹצִ֖יא מֵרֶ֣שֶׁת רַגְלָֽי׃ Mine eyes are ever toward the LORD; for he shall pluck my feet out of the net. |
| 16 | επιβλεψον επ εμε και ελεησον με οτι μονογενης και πτωχος ειμι εγω ְּנֵה־אֵלַ֥י וְחָנֵּ֑נִי כִּֽי־יָחִ֖יד וְעָנִ֣י אָֽנִי׃ Turn you unto me, and have mercy upon me; for I am desolate and afflicted. |
| 17 | αι θλιψεις της καρδιας μου επλατυνθησαν εκ των αναγκων μου εξαγαγε με ָר֣וֹת לְבָבִ֣י הִרְחִ֑יבוּ מִ֝מְּצֽוּקוֹתַ֗י הוֹצִיאֵֽנִי׃ The troubles of my heart are enlarged: O bring you me out of my distresses. |
| 18 | ιδε την ταπεινωσιν μου και τον κοπον μου και αφες πασας τας αμαρτιας μου ְאֵ֣ה עָ֭נְיִי וַעֲמָלִ֑י וְ֝שָׂ֗א לְכָל־חַטֹּאותָֽי׃ Look upon mine affliction and my pain; and forgive all my sins. |
| 19 | ιδε τους εχθρους μου οτι επληθυνθησαν και μισος αδικον εμισησαν με ְאֵֽה־אוֹיְבַ֥י כִּי־רָ֑בּוּ וְשִׂנְאַ֖ת חָמָ֣ס שְׂנֵאֽוּנִי׃ Consider mine enemies; for they are many; and they hate me with cruel hatred. |
| 20 | φυλαξον την ψυχην μου και ρυσαι με μη καταισχυνθειην οτι ηλπισα επι σε ָׁמְרָ֣ה נַ֭פְשִׁי וְהַצִּילֵ֑נִי אַל־אֵ֝ב֗וֹשׁ כִּֽי־חָסִ֥יתִי בָֽךְ׃ O keep my soul, and deliver me: let me not be ashamed; for I put my trust in you. |
| 21 | ακακοι και ευθεις εκολλωντο μοι οτι υπεμεινα σε κυριε ֹּם־וָיֹ֥שֶׁר יִצְּר֑וּנִי כִּ֝֗י קִוִּיתִֽיךָ׃ Let integrity and uprightness preserve me; for I wait on you. |
| 22 | λυτρωσαι ο θεος τον ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου ְּדֵ֣ה אֱ֭לֹהִים אֶת־יִשְׂרָאֵ֑ל מִ֝כֹּ֗ל צָֽרוֹתָיו׃ Redeem Israel, O God, out of all his troubles. |