| 1 | For the director of music. Of David the servant of the LORD. He sang to the LORD the words of this song when the LORD delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul. He said:εις το τελος τω παιδι κυριου τω δαυιδ α ελαλησεν τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν ημερα η ερρυσατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ και ειπεν αγαπησω σε κυριε η ισχυς μουַמְנַצֵּ֤חַ ׀ לְעֶ֥בֶד יְהוָ֗ה לְדָ֫וִ֥ד אֲשֶׁ֤ר דִּבֶּ֨ר ׀ לַיהוָ֗ה אֶת־דִּ֭בְרֵי הַשִּׁירָ֣ה הַזֹּ֑את בְּי֤וֹם הִֽצִּיל־יְהוָ֘ה אוֹת֥וֹ מִכַּ֥ף כָּל־אֹ֝יְבָ֗יו וּמִיַּ֥ד שָׁאֽוּל׃ I will love you, O LORD, my strength. |
|---|---|
| 2 | κυριος στερεωμα μου και καταφυγη μου και ρυστης μου ο θεος μου βοηθος μου και ελπιω επ αυτον υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου ַיֹּאמַ֡ר אֶרְחָמְךָ֖ יְהוָ֣ה חִזְקִֽי׃ The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strength, in whom I will trust; my buckler, and the horn of my salvation, and my high tower. |
| 3 | αινων επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι ְהוָ֤ה ׀ סַֽלְעִ֥י וּמְצוּדָתִ֗י וּמְפַ֫לְטִ֥י אֵלִ֣י צ֭וּרִי אֶֽחֱסֶה־בּ֑וֹ מָֽגִנִּ֥י וְקֶֽרֶן־יִ֝שְׁעִ֗י מִשְׂגַּבִּֽי׃ I will call upon the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies. |
| 4 | περιεσχον με ωδινες θανατου και χειμαρροι ανομιας εξεταραξαν με ְ֭הֻלָּל אֶקְרָ֣א יְהוָ֑ה וּמִן־אֹ֝יְבַ֗י אִוָּשֵֽׁעַ׃ The sorrows of death compassed me, and the floods of ungodly men made me afraid. |
| 5 | ωδινες αδου περιεκυκλωσαν με προεφθασαν με παγιδες θανατου ֲפָפ֥וּנִי חֶבְלֵי־מָ֑וֶת וְֽנַחֲלֵ֖י בְלִיַּ֣עַל יְבַֽעֲתֽוּנִי׃ The sorrows of hell compassed me about: the snares of death prevented me. |
| 6 | και εν τω θλιβεσθαι με επεκαλεσαμην τον κυριον και προς τον θεον μου εκεκραξα ηκουσεν εκ ναου αγιου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου ενωπιον αυτου εισελευσεται εις τα ωτα αυτου ֶבְלֵ֣י שְׁא֣וֹל סְבָב֑וּנִי קִ֝דְּמ֗וּנִי מ֣וֹקְשֵׁי מָֽוֶת׃ In my distress I called upon the LORD, and cried unto my God: he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, even into his ears. |
| 7 | και εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν οτι ωργισθη αυτοις ο θεος ַּצַּר־לִ֤י ׀ אֶֽקְרָ֣א יְהוָה֮ וְאֶל־אֱלֹהַ֪י אֲשַׁ֫וֵּ֥עַ יִשְׁמַ֣ע מֵהֵיכָל֣וֹ קוֹלִ֑י וְ֝שַׁוְעָתִ֗י לְפָנָ֤יו ׀ תָּב֬וֹא בְאָזְנָֽיו׃ Then the earth shook and trembled; the foundations also of the hills moved and were shaken, because he was angry. |
| 8 | ανεβη καπνος εν οργη αυτου και πυρ απο προσωπου αυτου κατεφλογισεν ανθρακες ανηφθησαν απ αυτου ַתִּגְעַ֬שׁ וַתִּרְעַ֨שׁ ׀ הָאָ֗רֶץ וּמוֹסְדֵ֣י הָרִ֣ים יִרְגָּ֑זוּ וַ֝יִּתְגָּֽעֲשׁ֗וּ כִּי־חָ֥רָה לֽוֹ׃ There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it. |
| 9 | και εκλινεν ουρανον και κατεβη και γνοφος υπο τους ποδας αυτου ָ֘לָ֤ה עָשָׁ֨ן ׀ בְּאַפּ֗וֹ וְאֵשׁ־מִפִּ֥יו תֹּאכֵ֑ל גֶּ֝חָלִ֗ים בָּעֲר֥וּ מִמֶּֽנּוּ׃ He bowed the heavens also, and came down: and darkness was under his feet. |
| 10 | και επεβη επι χερουβιν και επετασθη επετασθη επι πτερυγων ανεμων ַיֵּ֣ט שָׁ֭מַיִם וַיֵּרַ֑ד וַ֝עֲרָפֶ֗ל תַּ֣חַת רַגְלֽ͏ָיו׃ And he rode upon a cherub, and did fly: yea, he did fly upon the wings of the wind. |
| 11 | και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτεινον υδωρ εν νεφελαις αερων ַיִּרְכַּ֣ב עַל־כְּ֭רוּב וַיָּעֹ֑ף וַ֝יֵּ֗דֶא עַל־כַּנְפֵי־רֽוּחַ׃ He made darkness his secret place; his pavilion round about him were dark waters and thick clouds of the skies. |
| 12 | απο της τηλαυγησεως ενωπιον αυτου αι νεφελαι διηλθον χαλαζα και ανθρακες πυρος ָ֤שֶׁת חֹ֨שֶׁךְ ׀ סִתְר֗וֹ סְבִֽיבוֹתָ֥יו סֻכָּת֑וֹ חֶשְׁכַת־מַ֝֗יִם עָבֵ֥י שְׁחָקִֽים׃ At the brightness that was before him his thick clouds passed, hail stones and coals of fire. |
| 13 | και εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου ִנֹּ֗גַהּ נֶ֫גְדּ֥וֹ עָבָ֥יו עָבְר֑וּ בָּ֝רָ֗ד וְגַֽחֲלֵי־אֵֽשׁ׃ The LORD also thundered in the heavens, and the Highest gave his voice; hail stones and coals of fire. |
| 14 | και εξαπεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους και αστραπας επληθυνεν και συνεταραξεν αυτους ַיַּרְעֵ֬ם בַּשָּׁמַ֨יִם ׀ יְֽהוָ֗ה וְ֭עֶלְיוֹן יִתֵּ֣ן קֹל֑וֹ בָּ֝רָ֗ד וְגַֽחֲלֵי־אֵֽשׁ׃ Yea, he sent out his arrows, and scattered them; and he shot out lightnings, and humiliated them. |
| 15 | και ωφθησαν αι πηγαι των υδατων και ανεκαλυφθη τα θεμελια της οικουμενης απο επιτιμησεως σου κυριε απο εμπνευσεως πνευματος οργης σου ַיִּשְׁלַ֣ח חִ֭צָּיו וַיְפִיצֵ֑ם וּבְרָקִ֥ים רָ֝ב וַיְהֻמֵּֽם׃ Then the channels of waters were seen, and the foundations of the world were discovered at your rebuke, O LORD, at the blast of the breath of your nostrils. |
| 16 | εξαπεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με προσελαβετο με εξ υδατων πολλων ַיֵּ֤רָא֨וּ ׀ אֲפִ֥יקֵי מַ֗יִם וַֽיִּגָּלוּ֮ מוֹסְד֪וֹת תֵּ֫בֵ֥ל מִגַּעֲרָ֣תְךָ֣ יְהוָ֑ה מִ֝נִּשְׁמַ֗ת ר֣וּחַ אַפֶּֽךָ׃ He sent from above, he took me, he drew me out of many waters. |
| 17 | ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με οτι εστερεωθησαν υπερ εμε ִשְׁלַ֣ח מִ֭מָּרוֹם יִקָּחֵ֑נִי יַֽ֝מְשֵׁ֗נִי מִמַּ֥יִם רַבִּֽים׃ He delivered me from my strong enemy, and from them which hated me: for they were too strong for me. |
| 18 | προεφθασαν με εν ημερα κακωσεως μου και εγενετο κυριος αντιστηριγμα μου ַצִּילֵ֗נִי מֵאֹיְבִ֥י עָ֑ז וּ֝מִשֹּׂנְאַ֗י כִּֽי־אָמְצ֥וּ מִמֶּֽנִּי׃ They prevented me in the day of my calamity: but the LORD was my stay. |
| 19 | και εξηγαγεν με εις πλατυσμον ρυσεται με οτι ηθελησεν με ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με ְקַדְּמ֥וּנִי בְיוֹם־אֵידִ֑י וַֽיְהִי־יְהוָ֖ה לְמִשְׁעָ֣ן לִֽי׃ He brought me forth also into a large place; he delivered me, because he delighted in me. |
| 20 | και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταποδωσει μοι ַיּוֹצִיאֵ֥נִי לַמֶּרְחָ֑ב יְ֝חַלְּצֵ֗נִי כִּ֘י חָ֥פֵֽץ בִּֽי׃ The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands has he recompensed me. |
| 21 | οτι εφυλαξα τας οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου ִגְמְלֵ֣נִי יְהוָ֣ה כְּצִדְקִ֑י כְּבֹ֥ר יָ֝דַ֗י יָשִׁ֥יב לִֽי׃ For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God. |
| 22 | οτι παντα τα κριματα αυτου ενωπιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστησα απ εμου ִּֽי־שָׁ֭מַרְתִּי דַּרְכֵ֣י יְהוָ֑ה וְלֹֽא־רָ֝שַׁ֗עְתִּי מֵאֱלֹהָֽי׃ For all his judgments were before me, and I did not put away his statutes from me. |
| 23 | και εσομαι αμωμος μετ αυτου και φυλαξομαι απο της ανομιας μου ִּ֣י כָל־מִשְׁפָּטָ֣יו לְנֶגְדִּ֑י וְ֝חֻקֹּתָ֗יו לֹא־אָסִ֥יר מֶֽנִּי׃ I was also upright before him, and I kept myself from mine iniquity. |
| 24 | και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου ָאֱהִ֣י תָמִ֣ים עִמּ֑וֹ וָ֝אֶשְׁתַּמֵּ֗ר מֵעֲוֺנִֽי׃ Therefore has the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his eyesight. |
| 25 | μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος αθωου αθωος εση ַיָּֽשֶׁב־יְהוָ֣ה לִ֣י כְצִדְקִ֑י כְּבֹ֥ר יָ֝דַ֗י לְנֶ֣גֶד עֵינָֽיו׃ With the merciful you will show yourself merciful; with an upright man you will show yourself upright; |
| 26 | και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου διαστρεψεις ִם־חָסִ֥יד תִּתְחַסָּ֑ד עִם־גְּבַ֥ר תָּ֝מִ֗ים תִּתַּמָּֽם׃ With the pure you will show yourself pure; and with the perverse you will show yourself perverse. |
| 27 | οτι συ λαον ταπεινον σωσεις και οφθαλμους υπερηφανων ταπεινωσεις ִם־נָבָ֥ר תִּתְבָּרָ֑ר וְעִם־עִ֝קֵּ֗שׁ תִּתְפַּתָּֽל׃ For you will save the afflicted people; but will bring down high looks. |
| 28 | οτι συ φωτιεις λυχνον μου κυριε ο θεος μου φωτιεις το σκοτος μου ִּֽי־אַ֭תָּה עַם־עָנִ֣י תוֹשִׁ֑יעַ וְעֵינַ֖יִם רָמ֣וֹת תַּשְׁפִּֽיל׃ For you will light my candle: the LORD my God will enlighten my darkness. |
| 29 | οτι εν σοι ρυσθησομαι απο πειρατηριου και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος ִּֽי־אַ֭תָּה תָּאִ֣יר נֵרִ֑י יְהוָ֥ה אֱ֝לֹהַ֗י יַגִּ֥יהַּ חָשְׁכִּֽי׃ For by you I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall. |
| 30 | ο θεος μου αμωμος η οδος αυτου τα λογια κυριου πεπυρωμενα υπερασπιστης εστιν παντων των ελπιζοντων επ αυτον ִּֽי־בְ֭ךָ אָרֻ֣ץ גְּד֑וּד וּ֝בֵֽאלֹהַ֗י אֲדַלֶּג־שֽׁוּר׃ As for God, his way is perfect: the word of the LORD is tried: he is a buckler to all those that trust in him. |
| 31 | οτι τις θεος πλην του κυριου και τις θεος πλην του θεου ημων ָאֵל֮ תָּמִ֪ים דַּ֫רְכּ֥וֹ אִמְרַֽת־יְהוָ֥ה צְרוּפָ֑ה מָגֵ֥ן ה֝֗וּא לְכֹ֤ל ׀ הַחֹסִ֬ים בּֽוֹ׃ For who is God save the LORD? or who is a rock save our God? |
| 32 | ο θεος ο περιζωννυων με δυναμιν και εθετο αμωμον την οδον μου ִּ֤י מִ֣י אֱ֭לוֹהַּ מִבַּלְעֲדֵ֣י יְהוָ֑ה וּמִ֥י צ֝֗וּר זוּלָתִ֥י אֱלֹהֵֽינוּ׃ It is God that girds me with strength, and makes my way perfect. |
| 33 | ο καταρτιζομενος τους ποδας μου ως ελαφου και επι τα υψηλα ιστων με ָ֭אֵל הַמְאַזְּרֵ֣נִי חָ֑יִל וַיִּתֵּ֖ן תָּמִ֣ים דַּרְכִּֽי׃ He makes my feet like hinds' feet, and sets me upon my high places. |
| 34 | διδασκων χειρας μου εις πολεμον και εθου τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου ְשַׁוֶּ֣ה רַ֭גְלַי כָּאַיָּל֑וֹת וְעַ֥ל בָּ֝מֹתַ֗י יַעֲמִידֵֽנִי׃ He teaches my hands to war, so that a bow of steel is broken by mine arms. |
| 35 | και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η δεξια σου αντελαβετο μου και η παιδεια σου ανωρθωσεν με εις τελος και η παιδεια σου αυτη με διδαξει ְלַמֵּ֣ד יָ֭דַי לַמִּלְחָמָ֑ה וְֽנִחֲתָ֥ה קֶֽשֶׁת־נְ֝חוּשָׁ֗ה זְרוֹעֹתָֽי׃ You have also given me the shield of your salvation: and your right hand has held me up, and your gentleness has made me great. |
| 36 | επλατυνας τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ ησθενησαν τα ιχνη μου ַתִּתֶּן־לִי֮ מָגֵ֪ן יִ֫שְׁעֶ֥ךָ וִֽימִינְךָ֥ תִסְעָדֵ֑נִי וְֽעַנְוַתְךָ֥ תַרְבֵּֽנִי׃ You have enlarged my steps under me, that my feet did not slip. |
| 37 | καταδιωξω τους εχθρους μου και καταλημψομαι αυτους και ουκ αποστραφησομαι εως αν εκλιπωσιν ַּרְחִ֣יב צַעֲדִ֣י תַחְתָּ֑י וְלֹ֥א מָ֝עֲד֗וּ קַרְסֻלָּֽי׃ I have pursued mine enemies, and overtaken them: neither did I return till they were consumed. |
| 38 | εκθλιψω αυτους και ου μη δυνωνται στηναι πεσουνται υπο τους ποδας μου ֶרְדּ֣וֹף א֭וֹיְבַי וְאַשִּׂיגֵ֑ם וְלֹֽא־אָ֝שׁוּב עַד־כַּלּוֹתָֽם׃ I have wounded them that they were not able to rise: they are fallen under my feet. |
| 39 | και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεποδισας παντας τους επανιστανομενους επ εμε υποκατω μου ֶ֭מְחָצֵם וְלֹא־יֻ֣כְלוּ ק֑וּם יִ֝פְּל֗וּ תַּ֣חַת רַגְלָֽי׃ For you have girded me with strength unto the battle: you have subdued under me those that rose up against me. |
| 40 | και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον και τους μισουντας με εξωλεθρευσας ַתְּאַזְּרֵ֣נִי חַ֭יִל לַמִּלְחָמָ֑ה תַּכְרִ֖יעַ קָמַ֣י תַּחְתָּֽי׃ You have also given me the necks of mine enemies; that I might destroy them that hate me. |
| 41 | εκεκραξαν και ουκ ην ο σωζων προς κυριον και ουκ εισηκουσεν αυτων ְֽאֹיְבַ֗י נָתַ֣תָּה לִּ֣י עֹ֑רֶף וּ֝מְשַׂנְאַ֗י אַצְמִיתֵֽם׃ They cried, but there was none to save them: even unto the LORD, but he answered them not. |
| 42 | και λεπτυνω αυτους ως χουν κατα προσωπον ανεμου ως πηλον πλατειων λεανω αυτους ְשַׁוְּע֥וּ וְאֵין־מוֹשִׁ֑יעַ עַל־יְ֝הוָ֗ה וְלֹ֣א עָנָֽם׃ Then did I beat them small as the dust before the wind: I did cast them out as the dirt in the streets. |
| 43 | ρυση με εξ αντιλογιων λαου καταστησεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσεν μοι ְֽאֶשְׁחָקֵ֗ם כְּעָפָ֥ר עַל־פְּנֵי־ר֑וּחַ כְּטִ֖יט חוּצ֣וֹת אֲרִיקֵֽם׃ You have delivered me from the strivings of the people; and you have made me the head of the heathen: a people whom I have not known shall serve me. |
| 44 | εις ακοην ωτιου υπηκουσεν μοι υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι ְּפַלְּטֵנִי֮ מֵרִ֪יבֵ֫י עָ֥ם תְּ֭שִׂימֵנִי לְרֹ֣אשׁ גּוֹיִ֑ם עַ֖ם לֹא־יָדַ֣עְתִּי יַֽעַבְדֽוּנִי׃ As soon as they hear of me, they shall obey me: the strangers shall submit themselves unto me. |
| 45 | υιοι αλλοτριοι επαλαιωθησαν και εχωλαναν απο των τριβων αυτων ְשֵׁ֣מַֽע אֹ֭זֶן יִשָּׁ֣מְעוּ לִ֑י בְּנֵֽי־נֵ֝כָ֗ר יְכַחֲשׁוּ־לִֽי׃ The strangers shall fade away, and be afraid out of their close places. |
| 46 | ζη κυριος και ευλογητος ο θεος μου και υψωθητω ο θεος της σωτηριας μου ְּנֵי־נֵכָ֥ר יִבֹּ֑לוּ וְ֝יַחְרְג֗וּ מִֽמִּסְגְּרֽוֹתֵיהֶֽם׃ The LORD lives; and blessed be my rock; and let the God of my salvation be exalted. |
| 47 | ο θεος ο διδους εκδικησεις εμοι και υποταξας λαους υπ εμε ַי־יְ֭הוָה וּבָר֣וּךְ צוּרִ֑י וְ֝יָר֗וּם אֱלוֹהֵ֥י יִשְׁעִֽי׃ It is God that avenges me, and subdues the people under me. |
| 48 | ο ρυστης μου εξ εχθρων μου οργιλων απο των επανιστανομενων επ εμε υψωσεις με απο ανδρος αδικου ρυση με ָאֵ֗ל הַנּוֹתֵ֣ן נְקָמ֣וֹת לִ֑י וַיַּדְבֵּ֖ר עַמִּ֣ים תַּחְתָּֽי׃ He delivers me from mine enemies: yea, you lift me up above those that rise up against me: you have delivered me from the violent man. |
| 49 | δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν κυριε και τω ονοματι σου ψαλω ְפַלְּטִ֗י מֵאֹ֫יְבָ֥י אַ֣ף מִן־קָ֭מַי תְּרוֹמְמֵ֑נִי מֵאִ֥ישׁ חָ֝מָ֗ס תַּצִּילֵֽנִי׃ Therefore will I give thanks unto you, O LORD, among the heathen, and sing praises unto your name. |
| 50 | μεγαλυνων τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος ַל־כֵּ֤ן ׀ אוֹדְךָ֖ בַגּוֹיִ֥ם ׀ יְהוָ֑ה וּלְשִׁמְךָ֥ אֲזַמֵּֽרָה׃ Great deliverance gives he to his king; and shows mercy to his anointed, to David, and to his seed for evermore. |