1 αλληλουια αγγαιου και ζαχαριου αινειτε τον κυριον οτι αγαθον ψαλμος τω θεω ημων ηδυνθειη αινεσις
Praise all of you the LORD: for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant; and praise is comely.
2 οικοδομων ιερουσαλημ ο κυριος και τας διασπορας του ισραηλ επισυναξει
The LORD does build up Jerusalem: he gathers together the outcasts of Israel.
3 ο ιωμενος τους συντετριμμενους την καρδιαν και δεσμευων τα συντριμματα αυτων
He heals the broken in heart, and binds up their wounds.
4 ο αριθμων πληθη αστρων και πασιν αυτοις ονοματα καλων
He tells the number of the stars; he calls them all by their names.
5 μεγας ο κυριος ημων και μεγαλη η ισχυς αυτου και της συνεσεως αυτου ουκ εστιν αριθμος
Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
6 αναλαμβανων πραεις ο κυριος ταπεινων δε αμαρτωλους εως της γης
The LORD lifts up the meek: he casts the wicked down to the ground.
7 εξαρξατε τω κυριω εν εξομολογησει ψαλατε τω θεω ημων εν κιθαρα
Sing unto the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp unto our God:
8 τω περιβαλλοντι τον ουρανον εν νεφελαις τω ετοιμαζοντι τη γη υετον τω εξανατελλοντι εν ορεσι χορτον και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων
Who covers the heaven with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass to grow upon the mountains.
9 διδοντι τοις κτηνεσι τροφην αυτων και τοις νεοσσοις των κορακων τοις επικαλουμενοις αυτον
He gives to the beast his food, and to the young ravens which cry.
10 ουκ εν τη δυναστεια του ιππου θελησει ουδε εν ταις κνημαις του ανδρος ευδοκει
He delights not in the strength of the horse: he takes not pleasure in the legs of a man.
11 ευδοκει κυριος εν τοις φοβουμενοις αυτον και εν τοις ελπιζουσιν επι το ελεος αυτου
The LORD takes pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
12 αλληλουια αγγαιου και ζαχαριου επαινει ιερουσαλημ τον κυριον αινει τον θεον σου σιων
Praise the LORD, O Jerusalem; praise your God, O Zion.
13 οτι ενισχυσεν τους μοχλους των πυλων σου ευλογησεν τους υιους σου εν σοι
For he has strengthened the bars of your gates; he has blessed your children within you.
14 ο τιθεις τα ορια σου ειρηνην και στεαρ πυρου εμπιπλων σε
He makes peace in your borders, and fills you with the finest of the wheat.
15 ο αποστελλων το λογιον αυτου τη γη εως ταχους δραμειται ο λογος αυτου
He sends forth his commandment upon earth: his word runs very swiftly.
16 του διδοντος χιονα ωσει εριον ομιχλην ωσει σποδον πασσοντος
He gives snow like wool: he scatters the hoarfrost like ashes.
17 βαλλοντος κρυσταλλον αυτου ωσει ψωμους κατα προσωπον ψυχους αυτου τις υποστησεται
He casts forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
18 αποστελει τον λογον αυτου και τηξει αυτα πνευσει το πνευμα αυτου και ρυησεται υδατα
He sends out his word, and melts them: he causes his wind to blow, and the waters flow.
19 απαγγελλων τον λογον αυτου τω ιακωβ δικαιωματα και κριματα αυτου τω ισραηλ
He shows his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.
20 ουκ εποιησεν ουτως παντι εθνει και τα κριματα αυτου ουκ εδηλωσεν αυτοις
He has not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise all of you the LORD.