1 | ο αγαπων παιδειαν αγαπα αισθησιν ο δε μισων ελεγχους αφρων ֹהֵ֣ב מ֭וּסָר אֹ֣הֵֽב דָּ֑עַת וְשֹׂנֵ֖א תוֹכַ֣חַת בָּֽעַר׃ Whoso loves instruction loves knowledge: but he that hates reproof is brutish. |
---|---|
2 | κρεισσων ο ευρων χαριν παρα κυριω ανηρ δε παρανομος παρασιωπηθησεται ֗וֹב יָפִ֣יק רָ֭צוֹן מֵיְהוָ֑ה וְאִ֖ישׁ מְזִמּ֣וֹת יַרְשִֽׁיעַ׃ A good man obtains favour of the LORD: but a man of wicked devices will he condemn. |
3 | ου κατορθωσει ανθρωπος εξ ανομου αι δε ριζαι των δικαιων ουκ εξαρθησονται ֹא־יִכּ֣וֹן אָדָ֣ם בְּרֶ֑שַׁע וְשֹׁ֥רֶשׁ צַ֝דִּיקִ֗ים בַּל־יִמּֽוֹט׃ A man shall not be established by wickedness: but the root of the righteous shall not be moved. |
4 | γυνη ανδρεια στεφανος τω ανδρι αυτης ωσπερ δε εν ξυλω σκωληξ ουτως ανδρα απολλυσιν γυνη κακοποιος ֵֽשֶׁת־חַ֭יִל עֲטֶ֣רֶת בַּעְלָ֑הּ וּכְרָקָ֖ב בְּעַצְמוֹתָ֣יו מְבִישָֽׁה׃ A virtuous woman is a crown to her husband: but she that makes ashamed is as rottenness in his bones. |
5 | λογισμοι δικαιων κριματα κυβερνωσιν δε ασεβεις δολους ַחְשְׁב֣וֹת צַדִּיקִ֣ים מִשְׁפָּ֑ט תַּחְבֻּל֖וֹת רְשָׁעִ֣ים מִרְמָֽה׃ The thoughts of the righteous are right: but the counsels of the wicked are deceit. |
6 | λογοι ασεβων δολιοι στομα δε ορθων ρυσεται αυτους ִּבְרֵ֣י רְשָׁעִ֣ים אֱרָב־דָּ֑ם וּפִ֥י יְ֝שָׁרִ֗ים יַצִּילֵֽם׃ The words of the wicked are to lie in wait for blood: but the mouth of the upright shall deliver them. |
7 | ου εαν στραφη ασεβης αφανιζεται οικοι δε δικαιων παραμενουσιν ָפ֣וֹךְ רְשָׁעִ֣ים וְאֵינָ֑ם וּבֵ֖ית צַדִּיקִ֣ים יַעֲמֹֽד׃ The wicked are overthrown, and are not: but the house of the righteous shall stand. |
8 | στομα συνετου εγκωμιαζεται υπο ανδρος νωθροκαρδιος δε μυκτηριζεται ְֽפִי־שִׂ֭כְלוֹ יְהֻלַּל־אִ֑ישׁ וְנַעֲוֵה־לֵ֝֗ב יִהְיֶ֥ה לָבֽוּז׃ A man shall be commended according to his wisdom: but he that is of a perverse heart shall be despised. |
9 | κρεισσων ανηρ εν ατιμια δουλευων εαυτω η τιμην εαυτω περιτιθεις και προσδεομενος αρτου ֣וֹב נִ֭קְלֶה וְעֶ֣בֶד ל֑וֹ מִ֝מְּתַכַּבֵּ֗ד וַחֲסַר־לָֽחֶם׃ He that is despised, and has a servant, is better than he that honors himself, and lacks bread. |
10 | δικαιος οικτιρει ψυχας κτηνων αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ανελεημονα וֹדֵ֣עַ צַ֭דִּיק נֶ֣פֶשׁ בְּהֶמְתּ֑וֹ וְֽרַחֲמֵ֥י רְ֝שָׁעִ֗ים אַכְזָרִֽי׃ A righteous man regards the life of his beast: but the tender mercies of the wicked are cruel. |
11 | ο εργαζομενος την εαυτου γην εμπλησθησεται αρτων οι δε διωκοντες ματαια ενδεεις φρενων α ος εστιν ηδυς εν οινων διατριβαις εν τοις εαυτου οχυρωμασιν καταλειψει ατιμιαν ֹבֵ֣ד אַ֭דְמָתוֹ יִֽשְׂבַּֽע־לָ֑חֶם וּמְרַדֵּ֖ף רֵיקִ֣ים חֲסַר־לֵֽב׃ He that tills his land shall be satisfied with bread: but he that follows vain persons is void of understanding. |
12 | επιθυμιαι ασεβων κακαι αι δε ριζαι των ευσεβων εν οχυρωμασιν ָמַ֣ד רָ֭שָׁע מְצ֣וֹד רָעִ֑ים וְשֹׁ֖רֶשׁ צַדִּיקִ֣ים יִתֵּֽן׃ The wicked desires the net of evil men: but the root of the righteous yields fruit. |
13 | δι αμαρτιαν χειλεων εμπιπτει εις παγιδας αμαρτωλος εκφευγει δε εξ αυτων δικαιος α ο βλεπων λεια ελεηθησεται ο δε συναντων εν πυλαις εκθλιψει ψυχας ְּפֶ֣שַׁע שְׂ֭פָתַיִם מוֹקֵ֣שׁ רָ֑ע וַיֵּצֵ֖א מִצָּרָ֣ה צַדִּֽיק׃ The wicked is snared by the transgression of his lips: but the just shall come out of trouble. |
14 | απο καρπων στοματος ψυχη ανδρος πλησθησεται αγαθων ανταποδομα δε χειλεων αυτου δοθησεται αυτω ִפְּרִ֣י פִי־אִ֭ישׁ יִשְׂבַּע־ט֑וֹב וּגְמ֥וּל יְדֵי־אָ֝דָ֗ם *ישוב **יָשִׁ֥יב לֽוֹ׃ A man shall be satisfied with good by the fruit of his mouth: and the recompence of a man's hands shall be rendered unto him. |
15 | οδοι αφρονων ορθαι ενωπιον αυτων εισακουει δε συμβουλιας σοφος ֶּ֣רֶךְ אֱ֭וִיל יָשָׁ֣ר בְּעֵינָ֑יו וְשֹׁמֵ֖עַ לְעֵצָ֣ה חָכָֽם׃ The way of a fool is right in his own eyes: but he that hearkens unto counsel is wise. |
16 | αφρων αυθημερον εξαγγελλει οργην αυτου κρυπτει δε την εαυτου ατιμιαν πανουργος ֱוִ֗יל בַּ֭יּוֹם יִוָּדַ֣ע כַּעְס֑וֹ וְכֹסֶ֖ה קָל֣וֹן עָרֽוּם׃ A fool's wrath is presently known: but a prudent man covers shame. |
17 | επιδεικνυμενην πιστιν απαγγελλει δικαιος ο δε μαρτυς των αδικων δολιος ָפִ֣יחַ אֱ֭מוּנָה יַגִּ֣יד צֶ֑דֶק וְעֵ֖ד שְׁקָרִ֣ים מִרְמָֽה׃ He that speaks truth shows forth righteousness: but a false witness deceit. |
18 | εισιν οι λεγοντες τιτρωσκουσιν μαχαιρα γλωσσαι δε σοφων ιωνται ֵ֣שׁ בּ֭וֹטֶה כְּמַדְקְר֣וֹת חָ֑רֶב וּלְשׁ֖וֹן חֲכָמִ֣ים מַרְפֵּֽא׃ There is that speaks like the piercings of a sword: but the tongue of the wise is health. |
19 | χειλη αληθινα κατορθοι μαρτυριαν μαρτυς δε ταχυς γλωσσαν εχει αδικον ְֽׂפַת־אֱ֭מֶת תִּכּ֣וֹן לָעַ֑ד וְעַד־אַ֝רְגִּ֗יעָה לְשׁ֣וֹן שָֽׁקֶר׃ The lip of truth shall be established for ever: but a lying tongue is but for a moment. |
20 | δολος εν καρδια τεκταινομενου κακα οι δε βουλομενοι ειρηνην ευφρανθησονται ִ֭רְמָה בְּלֶב־חֹ֣רְשֵׁי רָ֑ע וּֽלְיֹעֲצֵ֖י שָׁל֣וֹם שִׂמְחָֽה׃ Deceit is in the heart of them that imagine evil: but to the counsellors of peace is joy. |
21 | ουκ αρεσει τω δικαιω ουδεν αδικον οι δε ασεβεις πλησθησονται κακων ֹא־יְאֻנֶּ֣ה לַצַּדִּ֣יק כָּל־אָ֑וֶן וּ֝רְשָׁעִ֗ים מָ֣לְאוּ רָֽע׃ There shall no evil happen to the just: but the wicked shall be filled with mischief. |
22 | βδελυγμα κυριω χειλη ψευδη ο δε ποιων πιστεις δεκτος παρ αυτω ּוֹעֲבַ֣ת יְ֭הוָה שִׂפְתֵי־שָׁ֑קֶר וְעֹשֵׂ֖י אֱמוּנָ֣ה רְצוֹנֽוֹ׃ Lying lips are abomination to the LORD: but they that deal truly are his delight. |
23 | ανηρ συνετος θρονος αισθησεως καρδια δε αφρονων συναντησεται αραις ָדָ֣ם עָ֭רוּם כֹּ֣סֶה דָּ֑עַת וְלֵ֥ב כְּ֝סִילִ֗ים יִקְרָ֥א אִוֶּֽלֶת׃ A prudent man conceals knowledge: but the heart of fools proclaims foolishness. |
24 | χειρ εκλεκτων κρατησει ευχερως δολιοι δε εσονται εις προνομην ַד־חָרוּצִ֥ים תִּמְשׁ֑וֹל ו֝רְמִיָּ֗ה תִּהְיֶ֥ה לָמַֽס׃ The hand of the diligent shall bear rule: but the slothful shall be under tribute. |
25 | φοβερος λογος καρδιαν ταρασσει ανδρος δικαιου αγγελια δε αγαθη ευφραινει αυτον ְּאָגָ֣ה בְלֶב־אִ֣ישׁ יַשְׁחֶ֑נָּה וְדָבָ֖ר ט֣וֹב יְשַׂמְּחֶֽנָּה׃ Heaviness in the heart of man makes it stoop: but a good word makes it glad. |
26 | επιγνωμων δικαιος εαυτου φιλος εσται αι δε γνωμαι των ασεβων ανεπιεικεις αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα η δε οδος των ασεβων πλανησει αυτους ָתֵ֣ר מֵרֵעֵ֣הוּ צַדִּ֑יק וְדֶ֖רֶךְ רְשָׁעִ֣ים תַּתְעֵֽם׃ The righteous is more excellent than his neighbour: but the way of the wicked seduces them. |
27 | ουκ επιτευξεται δολιος θηρας κτημα δε τιμιον ανηρ καθαρος ֹא־יַחֲרֹ֣ךְ רְמִיָּ֣ה צֵיד֑וֹ וְהוֹן־אָדָ֖ם יָקָ֣ר חָרֽוּץ׃ The slothful man roasts not that which he took in hunting: but the substance of a diligent man is precious. |
28 | εν οδοις δικαιοσυνης ζωη οδοι δε μνησικακων εις θανατον ְּאֹֽרַח־צְדָקָ֥ה חַיִּ֑ים וְדֶ֖רֶךְ נְתִיבָ֣ה אַל־מָֽוֶת׃ In the way of righteousness is life: and in the pathway thereof there is no death. |