1 | Leaders and Prophets Rebukedκαι ερει ακουσατε δη ταυτα αι αρχαι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ ουχ υμιν εστιν του γνωναι το κριμαוָאֹמַ֗ר שִׁמְעוּ־נָא֙ רָאשֵׁ֣י יַעֲקֹ֔ב וּקְצִינֵ֖י בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל הֲל֣וֹא לָכֶ֔ם לָדַ֖עַת אֶת־הַמִּשְׁפָּֽט׃ And I said, Hear, I pray you, O heads of Jacob, and all of you princes of the house of Israel; Is it not for you to know judgment? |
---|---|
2 | οι μισουντες τα καλα και ζητουντες τα πονηρα αρπαζοντες τα δερματα αυτων απ αυτων και τας σαρκας αυτων απο των οστεων αυτων שֹׂ֥נְאֵי ט֖וֹב וְאֹ֣הֲבֵי *רעה **רָ֑ע גֹּזְלֵ֤י עוֹרָם֙ מֵֽעֲלֵיהֶ֔ם וּשְׁאֵרָ֖ם מֵעַ֥ל עַצְמוֹתָֽם׃ Who hate the good, and love the evil; who pluck off their skin from off them, and their flesh from off their bones; |
3 | ον τροπον κατεφαγον τας σαρκας του λαου μου και τα δερματα αυτων απο των οστεων αυτων εξεδειραν και τα οστεα αυτων συνεθλασαν και εμελισαν ως σαρκας εις λεβητα και ως κρεα εις χυτραν וַאֲשֶׁ֣ר אָכְלוּ֮ שְׁאֵ֣ר עַמִּי֒ וְעוֹרָם֙ מֵעֲלֵיהֶ֣ם הִפְשִׁ֔יטוּ וְאֶת־עַצְמֹֽתֵיהֶ֖ם פִּצֵּ֑חוּ וּפָרְשׂוּ֙ כַּאֲשֶׁ֣ר בַּסִּ֔יר וּכְבָשָׂ֖ר בְּת֥וֹךְ קַלָּֽחַת׃ Who also eat the flesh of my people, and flay their skin from off them; and they break their bones, and chop them in pieces, as for the pot, and as flesh within the caldron. |
4 | ουτως κεκραξονται προς κυριον και ουκ εισακουσεται αυτων και αποστρεψει το προσωπον αυτου απ αυτων εν τω καιρω εκεινω ανθ ων επονηρευσαντο εν τοις επιτηδευμασιν αυτων επ αυτους אָ֚ז יִזְעֲק֣וּ אֶל־יְהוָ֔ה וְלֹ֥א יַעֲנֶ֖ה אוֹתָ֑ם וְיַסְתֵּ֨ר פָּנָ֤יו מֵהֶם֙ בָּעֵ֣ת הַהִ֔יא כַּאֲשֶׁ֥ר הֵרֵ֖עוּ מַעַלְלֵיהֶֽם׃ פ Then shall they cry unto the LORD, but he will not hear them: he will even hide his face from them at that time, as they have behaved themselves ill in their doings. |
5 | ταδε λεγει κυριος επι τους προφητας τους πλανωντας τον λαον μου τους δακνοντας εν τοις οδουσιν αυτων και κηρυσσοντας επ αυτον ειρηνην και ουκ εδοθη εις το στομα αυτων ηγειραν επ αυτον πολεμον כֹּ֚ה אָמַ֣ר יְהוָ֔ה עַל־הַנְּבִיאִ֖ים הַמַּתְעִ֣ים אֶת־עַמִּ֑י הַנֹּשְׁכִ֤ים בְּשִׁנֵּיהֶם֙ וְקָרְא֣וּ שָׁל֔וֹם וַאֲשֶׁר֙ לֹא־יִתֵּ֣ן עַל־פִּיהֶ֔ם וְקִדְּשׁ֥וּ עָלָ֖יו מִלְחָמָֽה׃ Thus says the LORD concerning the prophets that make my people go astray, that bite with their teeth, and cry, Peace; and he that puts not into their mouths, they even prepare war against him. |
6 | δια τουτο νυξ υμιν εσται εξ ορασεως και σκοτια υμιν εσται εκ μαντειας και δυσεται ο ηλιος επι τους προφητας και συσκοτασει επ αυτους η ημερα לָכֵ֞ן לַ֤יְלָה לָכֶם֙ מֵֽחָז֔וֹן וְחָשְׁכָ֥ה לָכֶ֖ם מִקְּסֹ֑ם וּבָ֤אָה הַשֶּׁ֙מֶשׁ֙ עַל־הַנְּבִיאִ֔ים וְקָדַ֥ר עֲלֵיהֶ֖ם הַיּֽוֹם׃ Therefore night shall be unto you, that all of you shall not have a vision; and it shall be dark unto you, that all of you shall not divine; and the sun shall go down over the prophets, and the day shall be dark over them. |
7 | και καταισχυνθησονται οι ορωντες τα ενυπνια και καταγελασθησονται οι μαντεις και καταλαλησουσιν κατ αυτων παντες αυτοι διοτι ουκ εσται ο εισακουων αυτων וּבֹ֣שׁוּ הַחֹזִ֗ים וְחָֽפְרוּ֙ הַקֹּ֣סְמִ֔ים וְעָט֥וּ עַל־שָׂפָ֖ם כֻּלָּ֑ם כִּ֛י אֵ֥ין מַעֲנֵ֖ה אֱלֹהִֽים׃ Then shall the seers be ashamed, and the diviners confounded: yea, they shall all cover their lips; for there is no answer of God. |
8 | εαν μη εγω εμπλησω ισχυν εν πνευματι κυριου και κριματος και δυναστειας του απαγγειλαι τω ιακωβ ασεβειας αυτου και τω ισραηλ αμαρτιας αυτου וְאוּלָ֗ם אָנֹכִ֞י מָלֵ֤אתִי כֹ֙חַ֙ אֶת־ר֣וּחַ יְהוָ֔ה וּמִשְׁפָּ֖ט וּגְבוּרָ֑ה לְהַגִּ֤יד לְיַֽעֲקֹב֙ פִּשְׁע֔וֹ וּלְיִשְׂרָאֵ֖ל חַטָּאתֽוֹ׃ ס But truly I am full of power by the spirit of the LORD, and of judgment, and of might, to declare unto Jacob his transgression, and to Israel his sin. |
9 | ακουσατε δη ταυτα οι ηγουμενοι οικου ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ οι βδελυσσομενοι κριμα και παντα τα ορθα διαστρεφοντες שִׁמְעוּ־נָ֣א זֹ֗את רָאשֵׁי֙ בֵּ֣ית יַעֲקֹ֔ב וּקְצִינֵ֖י בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל הַֽמֲתַעֲבִ֣ים מִשְׁפָּ֔ט וְאֵ֥ת כָּל־הַיְשָׁרָ֖ה יְעַקֵּֽשׁוּ׃ Hear this, I pray you, all of you heads of the house of Jacob, and princes of the house of Israel, that detest judgment, and pervert all equity. |
10 | οι οικοδομουντες σιων εν αιμασιν και ιερουσαλημ εν αδικιαις בֹּנֶ֥ה צִיּ֖וֹן בְּדָמִ֑ים וִירוּשָׁלַ֖͏ִם בְּעַוְלָֽה׃ They build up Zion with blood, and Jerusalem with iniquity. |
11 | οι ηγουμενοι αυτης μετα δωρων εκρινον και οι ιερεις αυτης μετα μισθου απεκρινοντο και οι προφηται αυτης μετα αργυριου εμαντευοντο και επι τον κυριον επανεπαυοντο λεγοντες ουχι κυριος εν ημιν εστιν ου μη επελθη εφ ημας κακα רָאשֶׁ֣יהָ ׀ בְּשֹׁ֣חַד יִשְׁפֹּ֗טוּ וְכֹהֲנֶ֙יהָ֙ בִּמְחִ֣יר יוֹר֔וּ וּנְבִיאֶ֖יהָ בְּכֶ֣סֶף יִקְסֹ֑מוּ וְעַל־יְהוָה֙ יִשָּׁעֵ֣נוּ לֵאמֹ֔ר הֲל֤וֹא יְהוָה֙ בְּקִרְבֵּ֔נוּ לֹֽא־תָב֥וֹא עָלֵ֖ינוּ רָעָֽה׃ The heads thereof judge for reward, and the priests thereof teach for hire, and the prophets thereof divine for money: yet will they lean upon the LORD, and say, Is not the LORD among us? none evil can come upon us. |
12 | δια τουτο δι υμας σιων ως αγρος αροτριαθησεται και ιερουσαλημ ως οπωροφυλακιον εσται και το ορος του οικου ως αλσος δρυμου לָכֵן֙ בִּגְלַלְכֶ֔ם צִיּ֖וֹן שָׂדֶ֣ה תֵֽחָרֵ֑שׁ וִירוּשָׁלִַ֙ם֙ עִיִּ֣ין תִּֽהְיֶ֔ה וְהַ֥ר הַבַּ֖יִת לְבָמ֥וֹת יָֽעַר׃ פ Therefore shall Zion for your sake be plowed as a field, and Jerusalem shall become heaps, and the mountain of the house as the high places of the forest. |